Rębiechowo (powiat kartuski)

Rębiechowo
wieś
Ilustracja
Ulica Akacjowa w Rębiechowie
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Żukowo

Liczba ludności (2020)

901[1]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

80-297[2]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0177448

Położenie na mapie gminy Żukowo
Mapa konturowa gminy Żukowo, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rębiechowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Rębiechowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Rębiechowo”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rębiechowo”
Ziemia54°22′47″N 18°25′46″E/54,379722 18,429444[3]

Rębiechowo (dodatkowa nazwa w języku kaszubskim Rãbiechòwò, niem. Ramkau) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo na historycznej trasie magistrali węglowej (Maksymilianowo-Kościerzyna-Gdynia) – obecnie przystanek Rębiechowo w ramach połączeń Pomorskiej Kolei Metropolitalnej. Wschodnia część wsi została włączona do Gdańska w 1973 roku.

Wieś jest siedzibą sołectwa Rębiechowo, w którego skład wchodzi również miejscowość Barniewice[4]. W centrum wsi, przy sklepie stoi zabytkowa kapliczka z 1899 r. poświęcona św. Józefowi.

Przez Rębiechowo przejeżdża autobus linii PKS numer 810 i linii ZTM Gdańsk numer 126.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Nazwa miejscowości

Nazwa pierwszy raz wspomniana w 1209 r., w okresie panowania książąt pomorskich, jako wieś będąca własnością norbertanek z Żukowa, w formie Rambecove i Ramlecove. Zapis z roku 1224 Rambechovo oddaje już dzisiejszą formę nazwy. Niektóre poświadczenia z czasów krzyżackich - z roku 1342 Ramcov - stały się podstawą późniejszej oficjalnej nazwy niemieckiej Ramkau. Podobnie na mapie Schroettera z końca XVIII istnieje forma Ramkau.[5]

Nazwa pochodzi od nazwy osobowej Rębiech, wzbogaconej o typowy na Kaszubach przyrostek -owo. Przezwisko Rębiech tworzy rdzeń rąbać z dodanym przyrostkiem -ech.[5]

Historia miejscowości

Wieś przekazana w 1209 r. jako uposażenie norbertankom z Żukowa przez księcia pomorskiego Mestwina I. W czasach krzyżackich wieś została lokowana przez zakonnice na nowo na prawie niemieckim w roku 1317. W tym okresie istniał już we wsi młyn.[6]

Na koniec 1892 r. Rębiechowo miało 497 mieszkańców, 472 Kaszubów katolików i 25 Niemców (13 katolików i 12 ewangelików).[7]

W 1913 r. było we wsi 2 większych właścicieli ziemskich: Johann Kupper i Peter Wandtke; karczmę prowadził Ludwig Krause; kołodziejem był Drzewicki; było 2 szewców: A. Domke i J. Klawikowski; kowalem był F. Piepke; było 2 rzeźników o nazwiskach B. Hallmann i Albert Ropel; Albert Ropel prowadził też sklep kolonialnospożywczy, kolejny taki punkt był w karczmie, a 2 pozostałe prowadzone były przez następujące osoby: Josef Perschowski oraz Michael Richert.[8]

Rębiechowo należało w latach 1887 -1920 do istniejącego w okresie 1887 - 1939 powiatu Gdańskie Wyżyny (Landkreis Danziger Höhe).[9] Od roku 1920 jest częścią powiatu kartuskiego.

Zobacz też

Przypisy

  1. Urząd Gminy w Żukowie, Raport o stanie gminy Żukowo za 2020r. [online], Biuletyn Informacji Publicznej - Urząd Gminy w Żukowie, 31 maja 2020 [dostęp 2021-09-01].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1092 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 115461
  4. Opis Rębiechowa na stronie gminy Żukowo. [dostęp 2013-02-22].
  5. 1 2 Breza Edward. Nazwy miejscowości powiatu kartuskiego. Kartuzy 2017 r. s.295
  6. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IX - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl, s. 634 [dostęp 2025-04-21].
  7. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IX - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl, s. 113 [dostęp 2025-04-21].
  8. Adressbuch aller Länder der Erde, der Kaufleute, Fabrikanten, Gewerbetreibenden, Gutsbesitzer etc, Leuchs, 1894, s. 18 [dostęp 2025-04-21] (niem.).
  9. Deutsche Verwaltungsgeschichte Westpreußen, Kreis Danziger Höhe [online], archive.is, 31 lipca 2012 [dostęp 2025-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-31].