Reg Harris

kolarstwo torowe
Reg Harris
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1920
Bury

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1992
Macclesfield

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
srebroLondyn 1948kolarstwo
(sprint)
srebroLondyn 1948kolarstwo
(tandemy)
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złotoParyż 1947Sprint (A)
złotoKopenhaga 1949Sprint
złotoLiège 1950Sprint
złotoMediolan 1951Sprint
złotoKolonia 1954Sprint
srebroKopenhaga 1956Sprint
brązAmsterdam 1948Sprint (A)
brązZurych 1953Sprint
Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Reginald Hargreaves „Reg” Harris (ur. 1 marca 1920 w Bury, zm. 22 czerwca 1992 w Macclesfield) – brytyjski kolarz torowy i szosowy, dwukrotny wicemistrz olimpijski oraz ośmiokrotny medalista torowych mistrzostw świata. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE).

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Reg Harris osiągnął w 1947 roku, kiedy zdobył złoty medal w sprincie indywidualnym amatorów podczas mistrzostw świata w Paryżu. Na rozgrywanych w 1948 roku igrzyskach olimpijskich w Londynie wspólnie z Alanem Bannisterem wywalczył srebrny medal w wyścigu tandemów, drugi był także w sprincie, ulegając jedynie Włochowi Mario Ghelli. W tym samym roku zdobył także brązowy medal w sprincie podczas mistrzostw świata w Amsterdamie, gdzie wyprzedzili go Ghella oraz Duńczyk Axel Schandorff. W 1949 roku przeszedł na zawodowstwo i od razu na mistrzostwach świata w Kopenhadze zwyciężył w swej koronnej konkurencji. W sprincie zwyciężył jeszcze trzy razy: na MŚ w Liège (1950), MŚ w Mediolanie (1951) i MŚ w Kolonii (1954). Ponadto zdobył jeszcze srebrny medal na mistrzostwach w Kopenhadze w 1956 roku oraz brązowy podczas mistrzostw w Zurychu w 1953 roku. Harris zakończył karierę w 1957 roku, jednak wrócił do sporu w latach 70., zdobywając między innymi swój siódmy złoty medal torowych mistrzostw Wielkiej Brytanii w 1974 roku. W czasie tego ostatniego zwycięstwa Brytyjczyk miał 54 lata. Startował również w wyścigach szosowych, ale bez większych sukcesów.

Bibliografia