Relacje Greena – pięć relacji równoważności definiowanych na dowolnej półgrupie, związanych z pojęciem ideału głównego. Relacje te oznaczane są symbolami
i
Relacje
i
to relacje generowania tego samego ideału, odpowiednio lewo-, prawo- i obustronnego. Relacja
jest przecięciem
i
Relacja
to złożenie tych relacji. Relacje te zostały wprowadzone przez Jamesa A. Greena w 1951 roku.
Definicja
Niech
będzie półgrupą i
Przez
oznaczamy półgrupę
z jedynką dołączoną, jeśli jej wcześniej nie było.
Wtedy
(
i
generują ten sam lewostronny ideał główny);
(
i
generują ten sam prawostronny ideał główny);
[1] (relacja
jest złożeniem relacji
i
);
(
i
generują ten sam obustronny ideał główny);

Okazuje się, że wszystkie z tych relacji są relacjami równoważności. (Jest to natychmiastowe w przypadku
i
Przypadek
jest nieco trudniejszy i dowód można znaleźć na przykład w [2] – zob. sekcję Bibliografia).
Oznaczenia
Niech
i
niech będzie półgrupą. Wtedy oznaczamy:
jest klasą abstrakcji elementu
w relacji 
i analogicznie:


i

są klasami abstracji elementu
odpowiednio w relacjach
i 
Przykłady
- W dowolnej grupie
mamy

- W nieskończonej półgrupie cyklicznej
mamy

- Ten sam wzór jest prawdziwy dla półgrupy

- W pełnej półgrupie transformacji zbioru
oznaczanej symbolem
mamy
[2]
gdzie
oznacza jądro
dla dowolnego 

- Analogiczne wzory zachodzą dla półgrupy transformacji liniowych przestrzeni
oznaczanej symbolem



Częściowe porządki na zbiorach klas
Dla dowolnej półgrupy
istnieją naturalne porządki na
i
zadane przez zawieranie ideałów odpowiadających klasom:


oraz

Okazuje się, że zdefiniowane w ten sposób relacje są relacjami porządku.
Jeżeli
lub
spełniają następujący warunek:
- każdy niepusty podzbiór zawiera element minimalny,
to mówimy, że
spełnia odpowiednio
lub
Jeżeli półgrupa spełnia zarówno
jak i
to zachodzi równość 
Własności
Zawierania
Dla każdej półgrupy zachodzą następujące zawierania:



W pewnych szczególnych klasach półgrup zachodzi
jednak nie jest to prawdą w ogólności.
Lemat i twierdzenie Greena
Następujący fakt został pokazany przez A.J. Greena i znany jest jako lemat Greena.
Niech
oraz
Niech
będą takimi elementami, że
(takie elementy istnieją, skoro
). Wtedy odwzorowania
dla
oraz
dla
są wzajemnie odwrotnymi bijekcjami odpowiednio z
na
i z
na
Przekształcenia te zachowują
-klasy argumentów.
Natychmiastowym wnioskiem z lematu Greena jest, że wszystkie
-klasy są równoliczne. Z dualnej wersji lematu Greena wynika, że wszystkie
-klasy są równoliczne. Z lematu Greena można również wyprowadzić równoliczność
-klas zawartych w tej samej
-klasie.
Wnioskiem z lematu Greena jest też następujące twierdzenie Greena.
Jeżeli
jest
-klasą, to zachodzi jedna z dwóch możliwości:
- Albo
(czyli iloczyn dowolnych dwóch elementów
znajduje się poza
),
- albo
i
jest grupą.
Przypisy
- ↑ Ten napis jest poprawny, ponieważ relacje
i
są przemienne dla dowolnej półgrupy.Błąd w przypisach: Nieprawidłowe nazwy parametrów elementu <ref>.
BŁĄD PRZYPISÓW
- ↑ Używana jest standardowa w teorii półgrup notacja, w której argumenty funkcji zapisywane są po lewej stronie symbolu funkcji.
Bibliografia
- [1] Clifford, Preston, The Algebraic Theory of Semigroups, Volume 1, 1961, American Mathematical Society.
- [2] Howie, An Introduction to Semigroup Theory 1976, Academic Press.