Rezerwat przyrody Sosnowiec

Sosnowiec

rezerwat leśny
Typ rezerwatu	fitocenotyczny
Podtyp rezerwatu	zbiorowisk leśnych
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Położenie	gmina Milejów
Mezoregion	Płaskowyż Świdnicki
Data utworzenia	19 grudnia 2024
Akt prawny	Dz. Urz. Woj. Lubelskiego z 2024 r., poz. 5982
Powierzchnia	70,52 ha
Położenie na mapie gminy Milejów Sosnowiec
Położenie na mapie Polski Sosnowiec
Położenie na mapie województwa lubelskiego Sosnowiec
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego Sosnowiec
51°16′24″N 22°55′07″E/51,273333 22,918611

Rezerwat przyrody Sosnowiec – leśny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Milejów w powiecie łęczyńskim (województwo lubelskie).

Obszar chroniony utworzony został 19 grudnia 2024 roku na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Lublinie z dnia 4 grudnia 2024 roku w sprawie ustanowienia rezerwatu przyrody „Sosnowiec” (Dz. Urz. Woj. Lubelskiego z 2024 r., poz. 5982)^[1]. Powstał w ramach inicjatywy „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych”.

Rezerwat ma 70,52 ha powierzchni^[1]. Składa się z pięciu części przedzielonych drogami i rzeką Wieprz, leży głównie na północ od niej (na południe leży jedynie uroczysko Wieprzysko). Obszar chroniony znajduje się w obrębie ewidencyjnym Łańcuchów (bezpośrednio na północ od miejscowości)^[2], a pod kątem podziału lasów – w nadleśnictwie Świdnik, podlegającym pod Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Lublinie^[3]. Położony jest w mezoregionie Płaskowyżu Świdnickiego (bezpośrednio przy granicy z Obniżeniem Dorohuckim). Ponadto w całości leży w granicach Nadwieprzańskiego Parku Krajobrazowego i specjalnego obszaru ochrony siedlisk sieci Natura 2000 Dolina Środkowego Wieprza PLH060005^[4].

Celem ochrony rezerwatowej jest „zachowanie cennych zbiorowisk leśnych i nieleśnych stanowiących miejsca bytowania chrząszczy saproksylicznych należących do rzadkości faunistycznych”^[1]. Ze względu na dominujący przedmiot ochrony typ obszaru chronionego określono jako fitocenotyczny, a podtyp – zbiorowisk leśnych, natomiast ze względu na główny typ ekosystemu typ określono jako leśny i borowy, a podtyp – lasów nizinnych^[1].

Rezerwat obejmuje terasę zalewową nieuregulowanego fragmentu rzeki Wieprz ze starorzeczami, zastoiskami wodnymi i meandrami; porośnięta jest ona w większości gęstym lasem^[5]. Zidentyfikowano tu 4 cenne siedliska przyrodnicze chronione dyrektywą siedliskową: starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion; murawy kserotermiczne; niżowe i górskie świeże łąki ekstensywnie użytkowane, łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe i olsy źródliskowe^[6].

Na terenie obszaru chronionego występuje martwe drewno, co tworzy dogodne warunki dla chrząszczy saproksylicznych. Do cennych przedstawicieli tego gatunku należą przeważnie reliktowe: Scaphisoma boreale, Microrhagus lepidus, Corticaria alleni, Aeletes atominarius, Euplectus decipiens, Dromaeolus barnabita, Dirrhagofarsus attenuatus. Wśród innych chronionych gatunków fauny wyróżniono: zalotkę większą, trzeplę zieloną, szlaczkonia szafrańca, czerwończyk nieparka, czerwończyka fioletka, modraszka nausitousa, modraszka telejusa, piskorza, kumaka nizinnego i wydrę. Ponadto na tym obszarze gniazduje orlik krzykliwy, a także odnotowano tu chroniony gatunek rośliny z czerwonej listy roślin i grzybów Polski – pierwiosnka bezłodygowego^[6].

Według stanu na grudzień 2024 roku rezerwat nie ma wyznaczonego planu ochrony ani zadań ochronnych^[2].