Rhagonycha atra

	Rhagonycha atra
	(Linnaeus, 1767)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	sprężykokształtne
Nadrodzina	sprężyki
Rodzina	omomiłkowate
Podrodzina	Cantharinae
Plemię	Cantharini
Rodzaj	zmięk
Podrodzaj	Rhagonycha s.str.
Gatunek	Rhagonycha (Rhagonycha) atra
Synonimy
	Cantharis atra Linnaeus, 1767; Rhagonycha plumbea Rossi, 1792; Rhagonycha rhaetica Stierlin, 1862; Rhagonycha glacialis Bourgeois, 1909; Rhagonycha fauconetti Pic, 1914; Rhagonycha sabauda Pic, 1914; Rhagonycha subrobusta Pic, 1923;
	Cantharis atra Linnaeus, 1767; Rhagonycha plumbea Rossi, 1792; Rhagonycha rhaetica Stierlin, 1862; Rhagonycha glacialis Bourgeois, 1909; Rhagonycha fauconetti Pic, 1914; Rhagonycha sabauda Pic, 1914; Rhagonycha subrobusta Pic, 1923;

Rhagonycha atra – gatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1767 roku przez Karola Linneusza pod nazwą Cantharis atra^[1].

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 6 do 7,5 mm. Głowę, przedplecze, tarczkę oraz pokrywy ma ubarwione jednolicie czarno lub czarniawobrązowo. Na głowie brak jest guzka między nasadami czułków. Przedplecze ma zaokrągloną krawędź przednią, niezaostrzone kąty tylne i niewklęsłą krawędź tylną. U samic jest znacznie szersze niż dłuższe, u samców bywa podobne lub tylko trochę szersze niż dłuższe. Odnóża mają czarne do czarniawobrązowych uda, żółtobrązowe golenie i ciemniejsze stopy. Wierzchołki wszystkich pazurków są rozdwojone. Genitalia samca mają edeagus zaopatrzony w tarczkę grzbietową z głębokim wycięciem na krawędzi wierzchołkowej, niemal dzielącym ją na dwie rozbieżne, na szczytach lekko zaostrzone części^[2].

Ekologia i występowanie

Owad preferujący wyżyny i góry, ale mniej licznie obecny również na nizinach^[2]^[3]^[4]. Osiąga około 2500 m n.p.m.^[3] Zasiedla lasy^[3]^[4]. Osobniki dorosłe obserwuje się od maja do sierpnia ze szczytem pojawu w czerwcu i lipcu^[3].

Gatunek palearktyczny, znany z Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Finlandii, Estonii, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii^[1] oraz europejskiej i północno-zachodniosyberyjskiej Rosji^[5].

Przypisy

1 2 Rhagonycha (Rhagonycha) atra (Linnaeus, 1767). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-05].
1 2 Arved Lompe: Gattung Rhagonycha Eschsch.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-08-05].
1 2 3 4 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985.
1 2 AntoniA. Kuśka AntoniA., Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995 .
↑ Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05.

[fe-1] 1 2 Rhagonycha (Rhagonycha) atra (Linnaeus, 1767). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-05].

[fhl-2] 1 2 Arved Lompe: Gattung Rhagonycha Eschsch.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-08-05].

[Burakowskietal-3] 1 2 3 4 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985.

[Kuśka-4] 1 2 AntoniA. Kuśka AntoniA., Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995 .

[Kazantsev-5] Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]