Robin Haase
_(9408885299).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1987 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2005 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Raymond Knaap |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
33 (30 lipca 2012) |
| Australian Open |
3R (2011) |
| Roland Garros |
2R (2011–2014, 2017) |
| Wimbledon |
3R (2011) |
| US Open |
2R (2011, 2015, 2018) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
9 |
| Najwyżej w rankingu |
29 (22 maja 2023) |
| Australian Open |
F (2013) |
| Roland Garros |
3R (2014, 2019, 2021) |
| Wimbledon |
QF (2018) |
| US Open |
QF (2017) |
Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012), Rio de Janeiro (2016) i Paryża (2024).
Kariera tenisowa
W gronie profesjonalistów od 2005 roku.
Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP Tour.
W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel Granollers–Marc López[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 9 tytułów deblowych i przegrał 15 finałów, wliczając w to finał Australian Open.
Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.
W 2012, 2016 i 2024 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych z turniejów w 2012 i 2016 roku. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem. W 2024 roku razem z Jean-Julienem Rojerem dotarł do 2 rundy gry podwójnej, natomiast w grze pojedynczaj przegrał w 1 rundzie.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 29. pozycji (22 maja 2023).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 sierpnia 2011 | Kitzbühel | Ceglana |  Albert Montañés |
6:4, 4:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2012 | Kitzbühel | Ceglana |  Philipp Kohlschreiber |
6:7(2), 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 28 lipca 2013 | Gstaad | Ceglana |  Michaił Jużny |
3:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 20 października 2013 | Wiedeń | Twarda (hala) | Tommy Haas |
3:6, 6:4, 4:6 |
| Finalista | 3. | 24 lipca 2016 | Gstaad | Ceglana | Feliciano López |
4:6, 5:7 |
Gra podwójna (9–15)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 22 lipca 2007 | Amersfoort | Ceglana |  Rogier Wassen |
 Juan Pablo Brzezicki Juan Pablo Guzmán |
2:6, 0:6 |
| Finalista | 2. | 9 stycznia 2011 | Ćennaj | Ceglana |  David Martin |
 Mahesh Bhupathi Leander Paes |
2:6, 7:6(3), 7–10 |
| Zwycięzca | 1. | 20 stycznia 2011 | Marsylia | Twarda (hala) | .svg.png){kind=small} Ken Skupski |
 Julien Benneteau Jo-Wilfried Tsonga |
6:3, 6:7(4), 13–11 |
| Finalista | 3. | 12 czerwca 2011 | Halle | Trawiasta | .svg.png){kind=small} Milos Raonic |
Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi |
6:7(8), 6:3, 9–11 |
| Finalista | 4. | 27 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Igor Sijsling |
Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 18 maja 2014 | Rzym | Ceglana | Feliciano López |
Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
4:6, 6:7(2) |
| Zwycięzca | 2. | 27 lipca 2014 | Gstaad | Ceglana | Andre Begemann |
 Rameez Junaid Michal Mertiňák |
6:3, 6:4 |
| Finalista | 6. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana |  Henri Kontinen |
Nicolás Almagro Carlos Berlocq |
7:5, 3:6, 9–11 |
| Finalista | 7. | 26 lutego 2017 | Marsylia | Twarda (hala) | Dominic Inglot |
Julien Benneteau Nicolas Mahut |
4:6, 7:6(9), 5–10 |
| Zwycięzca | 3. | 6 stycznia 2018 | Pune | Twarda | Matwé Middelkoop |
Pierre-Hugues Herbert Gilles Simon |
7:6(5), 7:6(5) |
| Zwycięzca | 4. | 11 lutego 2018 | Sofia | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop |
 Nikola Mektić Alexander Peya |
5:7, 6:4, 10–4 |
| Zwycięzca | 5. | 21 lipca 2018 | Umag | Ceglana | Matwé Middelkoop |
 Roman Jebavý Jiří Veselý |
6:4, 6:4 |
| Finalista | 8. | 5 stycznia 2019 | Doha | Twarda | Matwé Middelkoop |
.svg.png){kind=small} David Goffin Pierre-Hugues Herbert |
7:5, 4:6, 4–10 |
| Finalista | 9. | 21 kwietnia 2019 | Monte Carlo | Ceglana | Wesley Koolhof |
Nikola Mektić Franko Škugor |
7:6(3), 6:7(3), 9–11 |
| Zwycięzca | 6. | 21 lipca 2019 | Umag | Ceglana | Philipp Oswald |
Oliver Marach Jürgen Melzer |
7:5, 6:7(2), 14–12 |
| Finalista | 10. | 28 lipca 2019 | Hamburg | Ceglana | Wesley Koolhof |
Oliver Marach Jürgen Melzer |
2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 11. | 11 sierpnia 2019 | Montreal | Twarda | Wesley Koolhof |
Marcel Granollers Horacio Zeballos |
5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 7. | 13 lutego 2022 | Rotterdam | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop |
 Lloyd Harris Tim Pütz |
4:6, 7:6(5), 10–5 |
| Finalista | 12. | 24 lipca 2022 | Gstaad | Ceglana | Philipp Oswald |
 Tomislav Brkić.svg.png){kind=small} Francisco Cabral |
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 12 lutego 2023 | Montpellier | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop |
Maxime Cressy Albano Olivetti |
7:6(4), 4:6, 10–6 |
| Finalista | 13. | 21 maja 2023 | Rzym | Ceglana | Botic van de Zandschulp |
 Hugo Nys Jan Zieliński |
5:7, 1:6 |
| Finalista | 14. | 1 lipca 2023 | Santa Ponça | Trawiasta | Philipp Oswald |
Yuki Bhambri Lloyd Harris |
3:6, 4:6 |
| Finalista | 15. | 18 lutego 2024 | Rotterdam | Twarda (hala) | Botic van de Zandschulp |
Wesley Koolhof Nikola Mektić |
3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 9. | 2 lutego 2025 | Montpellier | Twarda (hala) | Botic van de Zandschulp |
Tallon Griekspoor Bart Stevens |
6:7(7), 6:3, 10–5 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
| Turniej | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | – | 2R | – | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | – | 1R | – | – | 0 / 12 | 4–12 |
| French Open | – | 1R | – | 1R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | – | – | – | – | 0 / 11 | 5–11 |
| Wimbledon | – | 1R | – | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | NH | – | – | – | 0 / 11 | 8–11 |
| US Open | 1R | – | – | – | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | – | – | – | 0 / 10 | 3–10 | |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 0 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 0 | 0 / 1 | 0 / 0 | 0 / 0 | 0 / 42 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 1–3 | 0–0 | 1–3 | 6–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 1–4 | 1–4 | 2–4 | 2–4 | 0–0 | 0–1 | 0–0 | 0–0 | N/A | 20–44 |
Przypisy
- ↑ Haase/Sijsling upset Granollers/Lopez to reach Australian Open Doubles final, „Tennis World USA” [dostęp 2018-05-01] (ang.).
- ↑ Robin Haase Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-27] (ang.).