Carlos Berlocq
![]() | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1983 | |||||||||
| Wzrost |
183 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
2001 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
2019 | |||||||||
| Trener |
Juan Martin Aranguren | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
2 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
37 (19 marca 2012) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2012, 2013, 2017) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2007, 2011, 2014–2016) | |||||||||
| Wimbledon |
1R (2006–2008, 2011–2014, 2017) | |||||||||
| US Open |
2R (2011, 2013) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
2 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
50 (6 czerwca 2011) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2011, 2012, 2015) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (2007, 2015) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (2008) | |||||||||
| US Open |
QF (2014) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Carlos Alberto Berlocq (ur. 3 lutego 1983 w Chascomus) – argentyński tenisista, olimpijczyk z Londynu (2012).
Kariera tenisowa
Zawodowy tenisista w latach 2001–2019[1].
W grze pojedynczej wielokrotnie wygrywał turnieje rangi ATP Challenger Tour. W zawodach kategorii ATP World Tour wywalczył 2 tytuły – w lipcu 2013 roku w Båstad i w maju 2014 roku w Oeiras. Ponadto w lutym 2012 roku osiągnął finał turnieju ATP World Tour w Viña del Mar.
W deblu Argentyńczyk zwyciężył w 2 turniejach ATP World Tour z 7 rozegranych finałów.
W 2012 roku zadebiutował w reprezentacji Argentyny w Pucharze Davisa, w półfinałowej rywalizacji przeciwko Czechom.
W 2003 roku Berlocq zdobył brązowy medal podczas igrzysk panamerykańskich w Santo Domingo, w grze podwójnej w parze z Cristianem Villagránem.
Berlocq wziął w 2012 roku udział w grze pojedynczej igrzysk olimpijskich w Londynie. Odpadł z rywalizacji w 1 rundzie pokonany przez Alexa Bogomolova Jr.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 37. miejsce (19 marca 2012), a rankingu deblistów 50. pozycję (6 czerwca 2011).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 lutego 2012 | Viña del Mar | Ceglana | 3:6, 7:6(1), 1:6 | |
| Zwycięzca | 1. | 14 lipca 2013 | Båstad | Ceglana | 7:5, 6:1 | |
| Zwycięzca | 2. | 4 maja 2014 | Oeiras | Ceglana | 0:6, 7:5, 6:1 |
Gra podwójna (2–5)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 20 lipca 2008 | Umag | Ceglana | 6:2, 3:6, 5–10 | ||
| Zwycięzca | 1. | 18 lipca 2010 | Stuttgart | Ceglana | 7:6(5), 7:6(6) | ||
| Finalista | 2. | 23 października 2011 | Moskwa | Twarda (hala) | 3:6, 1:6 | ||
| Finalista | 3. | 5 lutego 2012 | Viña del Mar | Ceglana | 6:1, 5:7, 10–12 | ||
| Finalista | 4. | 7 października 2012 | Pekin | Twarda | 3:6, 2:6 | ||
| Finalista | 5. | 14 lipca 2013 | Båstad | Ceglana | 2:6, 6:3, 3–10 | ||
| Zwycięzca | 2. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana | 5:7, 6:3, 11–9 |
Przypisy
- ↑ Carlos Berlocq, 36, retires from professional tennis [online], Tennis World USA [dostęp 2020-05-03] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21] (ang.).
_(18685731354).jpg)