Nicholas Monroe
_(29569550170).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1982 | |||||||||
| Wzrost |
178 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
2004 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
2022 | |||||||||
| Trener |
Ben Monroe | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
253 (19 września 2011) | |||||||||
| Australian Open |
2Q (2007) | |||||||||
| Wimbledon |
1Q (2008) | |||||||||
| US Open |
1Q (2008, 2011) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
4 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
30 (2 października 2017) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2021) | |||||||||
| Roland Garros |
QF (2020) | |||||||||
| Wimbledon |
3R (2017) | |||||||||
| US Open |
QF (2017) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Nicholas Monroe (ur. 12 kwietnia 1982 w Oklahoma City) – amerykański tenisista, brązowy medalista igrzysk panamerykańskich z Guadalajary (2011) w konkurencji gry podwójnej mężczyzn[1].
Kariera tenisowa
Zawodowy tenisista w latach 2002–2022.
Sukcesy odnosił głównie w grze podwójnej, wygrywając w cyklu ATP Tour cztery tytuły z trzynastu rozegranych finałów.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 253. miejsce (19 września 2011), a w klasyfikacji deblistów 30. pozycję (2 października 2017).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (4–9)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 24 lutego 2013 | Buenos Aires | Ceglana |  Simon Stadler |
 Simone Bolelli Fabio Fognini |
3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 14 lipca 2013 | Båstad | Ceglana | Simon Stadler |
 Carlos Berlocq Albert Ramos-Viñolas |
6:2, 3:6, 10–3 |
| Finalista | 2. | 28 lipca 2013 | Umag | Ceglana | Simon Stadler |
 Martin Kližan David Marrero |
1:6, 7:5, 7–10 |
| Zwycięzca | 2. | 13 lipca 2014 | Båstad | Ceglana |  Johan Brunström |
 Jérémy Chardy Oliver Marach |
4:6, 7:6(5), 10–7 |
| Finalista | 3. | 26 kwietnia 2015 | Bukareszt | Ceglana |  Artem Sitak |
 Marius Copil Adrian Ungur |
6:3, 5:7, 15–17 |
| Finalista | 4. | 19 lipca 2015 | Newport | Trawiasta |  Mate Pavić |
.svg.png){kind=small} Jonathan Marray Aisam-ul-Haq Qureshi |
6:4, 3:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 3. | 25 października 2015 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Jack Sock |
Mate Pavić Michael Venus |
7:5, 6:2 |
| Finalista | 5. | 1 kwietnia 2017 | Miami | Twarda | Jack Sock |
 Łukasz Kubot Marcelo Melo |
5:7, 3:6 |
| Finalista | 6. | 1 października 2017 | Shenzhen | Twarda | Nikola Mektić |
Alexander Peya Rajeev Ram |
3:6, 2:6 |
| Finalista | 7. | 25 lutego 2018 | Delray Beach | Twarda |  John-Patrick Smith |
Jack Sock Jackson Withrow |
6:4, 4:6, 8–10 |
| Finalista | 8. | 6 maja 2018 | Stambuł | Ceglana |  Ben McLachlan |
Dominic Inglot Robert Lindstedt |
6:3, 3:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 4. | 29 lipca 2018 | Atlanta | Twarda | John-Patrick Smith |
Ryan Harrison Rajeev Ram |
3:6, 7:6(5), 10–8 |
| Finalista | 9. | 23 sierpnia 2019 | Winston-Salem | Twarda | Tennys Sandgren |
Łukasz Kubot Marcelo Melo |
7:6(6), 1:6, 3–10 |
Przypisy
- ↑ Dobles Varonil Medalla de Bronce. Info Guadalajara, 2011-10-22. [dostęp 2013-06-01]. (hiszp.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).