Rozbicie więzienia w Krasnymstawie
| II wojna światowa | |||
| Czas |
noc z 19 na 20 wrześniia 1943 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
plan uwolnieniaz więzienia 3 prtyzantów z Batalionów Chłopskich | ||
| Wynik |
zdobycie więzienia i uwolnienie więżniów | ||
| Strony konfliktu | |||
|
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
Położenie na mapie Okupowanej Polski w latach 1941-1944 ![]() | |||
Rozbicie więzienia w Krasnymstawie – akcja zbrojna przeprowadzona nocą z 19 na 20 września 1943 przez oddział partyzancki Batalionów Chłopskich na więzienie w Krasnymstawie, gdzie reżim III Rzeszy przetrzymywał głównie Polaków. W jej wyniku z cel uwolniono około 300 więżniów, w tym 3 przetrzymywanych partyzantów BCh.
Powodem przygotowania planu ataku na więzienia w Krasnymstawie było m.in. schwytanie i przetrzymywanie w nim trzech partyzantów Batalionów Chłopskich. Zdecydowano, że atak na więzienie przeprowadzi oddział partyzancki Batalionów Chłopskich dowodzony przez Stanisława Sokołowskiego pseudonim Rolnik. Planowany atak przeprowadzono nocą z 19 na 20 września 1943. Dowodzony przez Stanisława Sokołowskiego oddział w sile 89 partyzantów zajął stanowiska odcinające więzienie od reszty miasta, po czym przeprowadził atak na samo więzienie. Po przecięciu połączeń telefonicznych, 10 partyzantów obezwładniło wartowników, opanowało więzienie i otworzyło cele. Wolność odzyskało około 300 Polaków, w tym trzej przetrzymywanych partyzanci z Batalionów Chłopskich.
Po zabraniu bronii i zdemolowaniu więzienia partyzancii opuścili więzienie i miasto, które ostatecznie zostało uwolnione od niemieckiej okupacji dopiero 25 lipca 1944 w wyniku ofensywy 3 Gwardyjskiej Armii dowodzonej przez gen. Wasyla Gordowa[1].
Upamiętnienie
Z okazji 70. rocznicy rozbicia więzienia w Krasnymstawie 19 września 2013 w Krasnostawskim Domu Kultury odbyły się uroczystości upamiętniające to wydarzenie. Rocznicę tę zaszczyciły swoją osobą delegacje kombatantów ze Stowarzyszenia Żołnierzy Batalionów Chłopskich w Lublinie i Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej okręg Zamość, oraz m.in. Janusz Szpak i Sławomir Zawiślak. Na zakończenie delegacje złożyły wiązanki kwiatów pod bramą Aresztu Śledczego oraz przy pamiątkowej tablicy w kościele w Krasnymstawie[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 244.
- ↑ 70. rocznica rozbicia więzienia w Krasnymstawie - relacja. KRASNOSTAWSKI DOM KULTURY. [dostęp 2024-10-25]. (pol.).
Bibliografia
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
_location_map.svg.png)