Rozpucie

Rozpucie
wieś
Ilustracja
Kościół filialny w Rozpuciu
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

sanocki

Gmina

Tyrawa Wołoska

Liczba ludności (2020)

461[1]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-535[2]

Tablice rejestracyjne

RSA

SIMC

0361347[3]

Położenie na mapie gminy Tyrawa Wołoska
Mapa konturowa gminy Tyrawa Wołoska, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rozpucie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rozpucie”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rozpucie”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Rozpucie”
Ziemia49°35′38″N 22°23′30″E/49,593889 22,391667[4]

Rozpucie (dawniej Rospucze, w latach 1977–1981 Tkaczowa) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Tyrawa Wołoska[3].

W skład sołectwa Rozpucie wchodzą: Rozpucie, Kreców i Lachowa[5]

Części wsi

Integralne części wsi Rozpucie[6][3]
SIMCNazwaRodzaj
0361353Brzózkaczęść wsi
0361360Hutyczęść wsi
0361376Młyniskaczęść wsi
0361382Moczaryczęść wsi
0361399Przerwyczęść wsi

Historia

Od 1340 do 1772 ziemia sanocka, województwo ruskie. W początkach XV w. należała do Mikołaja Czeszyka. Do 1914 powiat sanocki, pow. podatkowy Bircza, austriacka prowincja Galicja.

Wieś lokowana na prawie wołoskim ok. roku 1530 przez Stecza Dablowicza. Zgodnie z uzyskanym przywilejem wieś miała liczyć 18 kolonów, sołectwo, karczmę oraz księdza, okres wolnizny miał trwać 24 lata. Własność szlachecka rodu Tyrawskich, potomków Czeszyka. Następni właściciele Humniccy. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Rospucze był Stanisław hr. Humnicki[7]. W XX wieku własność Roberta Donisa.

Na przełomie roku 1913/14 cieśla Marian Bilański zbudował dzięki fundacji Leokadii Żuk-Skarszewskiej nowy drewniany kościół rzymskokatolicki pw. Krzyża św. i Matki Boskiej Królowej Polski. Świątynia jest dwudzielna, kryta dachówką, szalowana deskami. We wnętrzu zachowały się elementy wyposażenia świątyni z XVIII wieku.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.