Ruda Tarnowska
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-470[3] |
| Tablice rejestracyjne |
WG |
| SIMC |
0694037[4] |
Położenie na mapie gminy Wilga ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu garwolińskiego ![]() | |
Ruda Tarnowska – wieś sołecka[6] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Wilga[4][7]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 801.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0694043 | Damirów | część wsi |
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
We wsi znajduje się obiekt wypoczynkowy dla Prezydenta RP wraz z lądowiskiem Promnik. Teren jest ogrodzony i strzeżony. We wsi znajdują się zabytkowe krzyże.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jadwigi Śląskiej w Samogoszczy.
Przypisy
- ↑ Wieś Ruda Tarnowska w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-10-18], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2024-10-14].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1097 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- 1 2 3 GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117815
- ↑ BIP gminy, sołectwa.
- 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
Linki zewnętrzne
- Ruda (69) ''R. Tarnowska'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 889.
_location_map.png)



