Rudka (góra)

Rudka

Rudka od zachodu
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety Masyw Śnieżnika
Wysokość	956[1] m n.p.m.
Pierwsze wejście	w czasach przedhistorycznych
Położenie na mapie Sudetów Rudka
50°15′35″N 16°50′31″E/50,259722 16,841944

Rudka (dawniej niem. Zechenberg, po 1945 r. również Mokrzyca) – góra ze szczytem na wysokości 956 m n.p.m. znajdująca się w Masywie Śnieżnika w Sudetach, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego w pobliżu wsi Sienna, Janowa Góra i Kletno^[1].

Góra wznosi się w północnym, bocznym grzbiecie Śnieżnika odchodzącym od Żmijowca, pomiędzy dolinami dwu rzek: Siennej Wody i Kleśnicy^[1].

Zbudowana jest z gnejsów śnieżnickich i łupków łyszczykowych, w których występują wapienie krystaliczne i amfibolity, należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika^[1]. W strefie ich kontaktu występuje bogate okruszcowanie i zmineralizowanie^[1].

Pod koniec XVI wieku ze zboczy Rudki ze strony obu dolin wydobywano galenę, a w XIX i na początku XX wieku rudy żelaza^[1]. Po 1948 roku od strony Kletna prowadzono również wydobycie rud uranu w ramach działalności zakładów Kopaliny^[1]. Ślady działalności górniczej w rejonie tej góry są do dziś widoczne w postaci hałd i sztolni^[1].

Rudka jest porośnięta świerkowym lasem regla dolnego z niewielkim przerzedzeniem w okolicy szczytu^[1]. Brzegiem tego lasu przebiega granica Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
• Masyw Śnieżnika - Stronie Śląskie, mapa w skali 1:30 000, Wydawnictwo Kartograficzne "Compass", Wrocław 2003, ISBN 83-89165-34-1