Rudolf Ismayr

podnoszenie ciężarów
Rudolf Ismayr
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 października 1908
Landshut

Data i miejsce śmierci

9 maja 1998
Marquartstein

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rzesza Niemiecka
Igrzyska olimpijskie
złotoLos Angeles 1932podnoszenie ciężarów
(waga średnia)
Reprezentacja  III Rzesza
Igrzyska olimpijskie
srebroBerlin 1936podnoszenie ciężarów
(waga średnia)
Mistrzostwa świata
srebroWiedeń 1938waga średnia

Rudolf Ismayr (ur. 14 października 1908 w Landshut, zm. 9 maja 1998 w Marquartstein) – niemiecki sztangista, dwukrotny medalista olimpijski i wicemistrz świata.

Kariera

Startował w wadze średniej (do 75 kg). Największy sukces w karierze osiągnął w 1932 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles zdobył złoty medal, ustanawiając jednocześnie nowy rekord olimpijski wynikiem 345 kg. Wyprzedził tam Włocha Carlo Galimbertiego i Austriaka Karla Hipfingera. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Berlinie w tej samej kategorii był drugi. Rozdzielił tam na podium Egipcjanina Chadra at-Tuniego i swego rodaka, Adolfa Wagnera. W 1938 roku wywalczył srebrny medal na mistrzostwach świata w Wiedniu. Tym razem uplasował się między Wagnerem a Johnem Terpakiem z USA. Ponadto zdobył cztery medale na mistrzostwach Europy: złote na ME 1931, ME 1934 i ME 1935 oraz srebrny podczas ME 1933.

Pobił pięć oficjalnych rekordów globu[1].

W 1936 roku Ismayr złożył ślubowanie olimpijskie podczas ceremonii otwarcia igrzysk w Berlinie[2]:

Ślubujemy, że pragniemy stanąć do Igrzysk Olimpijskich we współzawodnictwie opartym na lojalności i poszanowaniu rządzących nimi przepisów oraz uczestniczyć w nich w duchu rycerskim dla honoru naszych krajów i dla chwały sportu.

Brał udział w II wojnie światowej dostając się do niewoli brytyjskiej, zwolniony w 1946 roku[3].

Przypisy

  1. Profil na Chidlovski.net
  2. Guy Walters, Igrzyska w Berlinie. Jak Hitler ukradł olimpijski sen, Norbert Radomski (tłum.), Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2008, ISBN 978-83-7510-113-3, OCLC 749889152.
  3. Olympedia – Rudolf Ismayr (ang.)

Linki zewnętrzne