Rycz (herb szlachecki)

herb Rycz w opracowaniu Tadeusza Gajla
herb Rycz według Juliusza Ostrowskiego

Rycz – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Opis herbu według Juliusza Ostrowskiego:

Na tarczy ściętej, w polu górnem dwudzielnem, w każdem polu – róża, w dolnem – gryf. Nad hełmem w koronie – orla głowa ukoronowana. Labry[1].

Wizerunek herbu w Księgach Kanclerskich – niekolorowy.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb nadany razem z przywilejem nobilitacyjnym 29 maja 1775, przez króla Stanisława Augusta, Wilhelmowi Rycz konsyliarzowi i chirurgowi królewskiemu[2].

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Rycz.

Przypisy

  1. ↑ Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Warszawa 1897, str.333.
  2. ↑ Anna Wajs, Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2001, str. 105.

Bibliografia

  • Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 226. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.