Ryjówkomyszka
| Microhydromys | |||
| Tate & Archbold, 1941[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
ryjówkomyszka | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Microhydromys richardsoni Tate & Archbold, 1941 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Ryjówkomyszka[2] (Microhydromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Nowej Gwinei[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 78–86 mm, długość ogona 71–92 mm, długość ucha 8–12 mm, długość tylnej stopy 17–22 mm; masa ciała 11–13 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj zdefiniowali w 1941 roku amerykańscy zoolodzy, George Henry Hamilton Tate i Richard Archbold, w artykule zatytułowanym Nowe gryzonie i torbacze z Nowej Gwinei, opublikowanym w czasopiśmie „American Museum novitates”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) ryjówkomyszka bruzdozębna (M. richardsoni).
Etymologia
Microhydromys: gr. μικρος mikros ‘mały’; rodzaj Hydromys É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804 (bobroszczur)[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[7][6][3][2]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[8] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Microhydromys argenteus | K.M. Helgen, Leary & K.P. Aplin, 2010 | ryjówkomyszka południowa | gatunek monotypowy | endemit Papui-Nowej Gwinei (wzgórza wschodniej Nowej Gwinei (znany z 3 miejsc na południowych pogórzach)); zakres wysokości: 380–1450 m n.p.m. | DC: 7,8–8,6 cm DO: 7,1–8,3 cm MC: 12–13 g |
DD | |
| Microhydromys richardsoni | Tate & Archbold, 1941 | ryjówkomyszka bruzdozębna | gatunek monotypowy | Indonezja i Papua-Nowa Gwinea: znany z kilku miejsc w północnych zlewiskach wyżyny Nowej Gwinei; zakres wysokości: 20–1500 m n.p.m. | DC: 7,9–8,3 cm DO: 8,4–9,2 cm MC: około 11 g |
DD |
Kategorie IUCN: DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 3 G.H.H. Tate & R. Archbold. New rodents and marsupials from New Guinea. „American Museum Novitates”. 1101, s. 2, 1941. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 273. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 496. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 701. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Microhydromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-09].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 319. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-02-03]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Microhydromys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-02-03]. (ang.).