Rzeczyca Mokra

Rzeczyca Mokra
wieś
Ilustracja
Droga wojewódzka nr 777 przebiegająca przez Rzeczycę Mokrą
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Dwikozy

Liczba ludności (2020)

357[1]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-600[2]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0790456[3]

Położenie na mapie gminy Dwikozy
Mapa konturowa gminy Dwikozy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca Mokra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca Mokra”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca Mokra”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Rzeczyca Mokra”
Ziemia50°43′07″N 21°47′05″E/50,718611 21,784722[4]

Rzeczyca Mokra – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Dwikozy[3][5].

Pierwszy raz wzmiankowana w I poł. XIII w. w związku z przynależnością do parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła w Sandomierzu. W połowie XV w. w Rzeczycy Mokrej był folwark 5-łanowy, własności Andrzeja Osszki herbu Rwicz i Tomasza Pieczuchy herbu Sulima. W 1508 r. Rzeczyca Mokra w części należała do Zofii Tudorowskiej, a w części do Jana Słupeckiego herbu Konar. W 1578r. była własnością rodu Słupeckich. Przez kolejne wieki dobra ziemskie w Rzeczycy Mokrej zmieniały właścicieli i należały m.in. do rodów: Popławskich, Chwalibogów, Zaleńskich, Kuczewskich, Dunin-Karwickich, Hadziewiczów, Karskich, Marczewskich, Pilitowskich i Zalewskich. W 1861 r. Onufry Zalewski, dziedzic folwarku Chwałki, zakupił od Jana Pilitowskiego dobra ziemskie w Rzeczycy Mokrej (w 1885 r. stanowiły one 405 mórg). Później podzielił je między synów: Maksymiliana i Jana. Jan otrzymał 120 mórg ziemi w północno-zachodniej części tychże dóbr. Utworzył tam folwark, który od swego nazwiska nazwał Zalesiem. Maksymilian gospodarzył w pozostałej części majątku. W wyniku rodzinnych podziałów majątku i sprzedaży ulegał on zmniejszeniu. Jego część była w posiadaniu rodziny Zalewskich i w okresie okupacji niemieckiej została przekazana na rzecz Seminarium Duchownego w Sandomierzu.

Rzeczyca Mokra w 1827 r. liczyła 14 domów i 92 mieszkańców, a w 1889 r. 15 domów i 127 mieszkańców oraz 91 mórg ziemi chłopskiej[6]. W 1921 r. we wsi było 26 domów, 146 mieszkańców (dodatkowo w folwarkach było 3 domy i 53 mieszkańców).

W skład sołectwa Rzeczyca Mokra wchodzi także wieś Doraz.

Od 1987 r. Rzeczyca Mokra znajduje się we wspólnocie parafialnej św. Andrzeja Boboli i św. Antoniego Pustelnika w Dwikozach.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 7 [dostęp 2022-05-20]
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1116 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 119659
  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Rzeczyca (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 132.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.