Søhunden (1917)
![]() Bliźniaczy „Havkatten” w 1945 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Orlogsværftet, Kopenhaga |
| Położenie stępki |
1916 |
| Wodowanie |
6 stycznia 1917 |
| Nazwa |
„Søhunden” |
| Wejście do służby |
1917 |
| Wycofanie ze służby |
czerwiec 1940 |
| Zatopiony |
29 sierpnia 1943 |
| Los okrętu |
złomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 93 tony |
| Długość |
38,5 metra |
| Szerokość |
4,25 m |
| Zanurzenie |
2,74 m |
| Napęd | |
| 1 maszyna parowa potrójnego rozprężania o mocy 2000 KM 2 kotły, 1 śruba | |
| Prędkość |
24,6 węzła |
| Zasięg |
425 Mm przy prędkości 14 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa kal. 57 mm (2 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 x 450 mm (2 x I) |
| Załoga |
24 |
Søhunden – duński torpedowiec z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z 10 zbudowanych jednostek typu Springeren. Okręt został zwodowany 6 stycznia 1917 roku w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze, a do służby w Kongelige Danske Marine wszedł w tym samym roku. W 1929 roku jednostkę przebudowano na trałowiec. Okręt został wycofany ze służby w czerwcu 1940 roku, po czym samozatopiony w sierpniu 1943 roku i złomowany po 1946 roku.
Projekt i budowa
Okręt był jedną z 10 zbudowanych jednostek typu Springeren, których projekt bazował na zbudowanym na licencji Normanda w kopenhaskiej stoczni w 1907 roku torpedowcu „Ormen”[1][2]. Okręty były od początku przestarzałe, jednak niski koszt budowy zaowocował zbudowaniem dużej serii jednostek[2].
„Søhunden” zbudowany został w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1916 roku, a zwodowany został 6 stycznia 1917 roku[2].
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był niewielkim torpedowcem o długości całkowitej 38,5 metra, szerokości 4,25 metra i zanurzeniu 2,74 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła 93 tony, a pełna 109 ton[2]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o mocy 2000 KM, do której parę dostarczały dwa kotły[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 24,6 węzła[1][2]. Okręt zabierał zapas 15 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 425 Mm przy prędkości 14 węzłów[2].
Okręt wyposażony był w dwie wyrzutnie torped kalibru 450 mm: stałą na dziobie i obrotową na pokładzie[2][3]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze 6-funtowe działa pokładowe kalibru 57 mm M1885 L/40[2][3][a].
Załoga okrętu składała się z 24 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba
_-_line_drawing_as_minesweeper.jpg)
„Søhunden” wszedł do służby w Kongelige Danske Marine w 1917 roku[2]. W 1920 roku okręt otrzymał numer taktyczny 7, zmieniony trzy lata później na B5[2]. W 1929 roku jednostkę przebudowano na trałowiec, pozbawiając ją pokładowej wyrzutni torped i instalując wyposażenie trałowe (okręt otrzymał też nowy numer taktyczny – S4)[2][b]. Jednostka została wycofana ze służby w czerwcu 1940 roku[1][2]. Jego nazwę otrzymał następnie nowy trałowiec[4]. Podczas niemieckiej próby zajęcia duńskich okrętów 29 sierpnia 1943 roku dawny „Søhunden” został samozatopiony w bazie Holmen w Kopenhadze[5]. Następnie został złomowany po 1946 roku[6].
Uwagi
- ↑ Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 353 podaje, że kaliber dział wynosił 75 mm.
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 382 podaje, że przebudowa na trałowiec odbyła się około 1923 roku.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 353.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Gogin 2018 ↓.
- 1 2 Parkes 1934 ↓, s. 144.
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 384.
- ↑ Marcin Gubała. Samozatopienie floty duńskiej. „Morze”. Nr 1/2018. IV (28), s. 39, styczeń 2018. Warszawa. ISSN 2543-5469.
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 382.
Bibliografia
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: SPRINGEREN torpedo boats (1917-1920). Navypedia. [dostęp 2018-08-23]. (ang.).
- Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: Sampson Low, Marston & Co., 1934. (ang.).
