SMS Kaiser Franz Joseph I
![]() | |
| Historia | |
| Stocznia |
Stabilimento Tecnico Triestino |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
| Wejście do służby |
30 czerwca 1890[1] |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
| Los okrętu |
zatonął w 1919 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa: 3967 t |
| Długość |
103,7 m |
| Szerokość |
14,8 m |
| Zanurzenie |
5,7 m |
| Napęd | |
| maszyny parowe VTE o mocy 8450 ihp | |
| Prędkość |
19 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 x armata okrętowa 240 mm L/35 6 x armata okrętowa 150 mm L/35 5 x armata okrętowa 47 mm L/44 4 x armata okrętowa 47 mm L/33 3 x armata wielolufowa Hotchkiss M1873 kalibru 37 mm 4 x wyrzutnia torped kal. 400 mm 2 x armata polowa 70 mm L/15 | |
| Opancerzenie | |
| wieże: 90 mm; nadbudówki: 50 mm; pokład: 38 mm; kadłub: 57 mm | |
| Załoga |
367 |
SMS Kaiser Franz Joseph I – austro-węgierski krążownik pancernopokładowy z końca XIX wieku. Jego bliźniaczą jednostka był SMS "Kaiserin Elisabeth". W latach 1905–1906 okręt przeszedł remont. W jego trakcie z okrętu usunięto działa 240 mm i zmodernizowano artylerię mniejszego kalibru. Po remoncie składała się ona z dwóch armat 150 mm L/40, sześciu armat 150 mm L/35, 12 armat 47 mm L/44, dwóch armat 47 mm L/33. Uzbrojenie torpedowe pozostało bez zmian, na okręcie pozostawiono także dwa działa polowe 70 mm L/15 używane podczas desantów na ląd. W 1917 roku okręt rozbrojono. Od tego roku pełnił on rolę hulku mieszkalnego. Po I wojnie światowej hulk przekazano Francji. W październiku 1919 roku płynący przez zatokę Kotorską okręt otarł się o dno i w rezultacie doznanych uszkodzeń zatonął.
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway's All The World's Fighting Ships 1880-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5.
