SM U-29 (1913)
 SM U-29 wyruszający na ostatni patrol | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Początek budowy |
1912 |
| Wodowanie |
11 października 1913 |
.svg.png){kind=small} Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
1 sierpnia 1914 |
| Wycofanie ze służby |
18 marca 1915 |
| Los okrętu |
staranowany i zatopiony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
nawodna - 685 ton |
| Długość |
64,7 m |
| Szerokość |
6,32 m |
| Zanurzenie |
3,48 m |
| Zanurzenie testowe |
50 m |
| Napęd | |
| na powierzchni: 2 silniki Diesla o łącznej mocy 2000 KM pod wodą: 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1200 KM | |
| Prędkość |
10 węzłów |
| Zasięg |
na powierzchni: 9770 Mm (przy prędkości 8 węzłów) |
| Uzbrojenie | |
| 6 torped, działo pokładowe 88 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 wyrzutnie torpedowe kal. 500 mm |
| Załoga |
32 |
SM U-29 – niemiecki okręt podwodny typu U-27 zbudowany w Kaiserliche Werft, Gdańsk w latach 1912-1914. Wodowany 11 października 1913 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 1 sierpnia 1914 roku, a jego dowódcą został kapitan Wilhelm Plange[1]. U-29 był ostatnim niemieckim okrętem podwodnym zwodowanym przed wybuchem I wojny światowej. U-29 w czasie jednego patrolu zatopił 4 statki nieprzyjaciela o łącznej wyporności 12 934 GRT oraz uszkodził dwa o łącznej wyporności 1 317 GRT. Służył w IV Flotylli.
Pierwszym statkiem zatopionym przez U-29 pod dowództwem kapitana Forstnera był brytyjski francuski parowiec "Auguste Conseil" o wyporności 2 952 GRT. 11 marca 1915 roku U-29 zatopił francuski statek 22 mile na południe od Start Point w Devon.
16 lutego 1915 roku dowódcą U-29 został kapitan Otto Weddigen[2]
18 marca 1915 roku, w czasie patrolu bojowego u wybrzeży Szkocji w okolicach Pentland Firth, U-29 został staranowany przez brytyjski pancernik HMS Dreadnought. Wszyscy członkowie załogi zginęli.
Przypisy
- ↑ Wilhelm Plange (26 lutego 1881 - ), pierwszy dowódca okrętu. 15 lutego 1915 został zastąpiony przez Ottona Weddigena - Uboat.net WWI U-boat commanders.
- ↑ Otto Weddigen (15 września 1882 - 18 marca 1915) - ostatni dowódca okrętu. 24 października 1914 roku odznaczony Pour le Mérite. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
Bibliografia
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 28. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 176. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 96. ISBN 1-85367-623-3.
