SM U-6 (1910)

SM U-6

Klasa	okręt podwodny
Typ	U-5
Historia
Stocznia	Germaniawerft, Kilonia
Początek budowy	24 sierpnia 1908
Wodowanie	18 maja 1910
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	12 sierpnia 1910
Zatonął	15 września 1915
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	505 ton 636 ton
Długość	57,3 metra
Szerokość	5,6 metra
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13,4 węzła 10,2 węzła
Uzbrojenie
4 wyrzutnie torpedowe kaliber 450 mm 1 działo 50 mm
Załoga	29

SM U-6 – niemiecki okręt podwodny typu U-5 z okresu I wojny światowej, który wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej w 1910 roku. Podczas swoich czterech patroli bojowych zatopił 16 jednostek wroga. Zatopiony w 1915 roku przez brytyjski okręt podwodny.

Zamówienie na drugi okręt typu U-5 zostało złożone w stoczni Germaniawerft w Kilonii 8 kwietnia 1908 roku. Rozpoczęcie budowy nastąpiło 24 sierpnia 1908 roku, wodowanie 18 maja 1910 roku. Okręt wszedł do służby 12 sierpnia 1910 roku^[1].

Po wybuchu I wojny światowej okręt wyruszył w swój pierwszy patrol bojowy 25 lutego 1915 roku. Zajął pozycję w rejonie kanału La Manche, gdzie 28 lutego w pobliżu Beachy Head zaatakował brytyjską jednostkę handlową „Thordis”. Wystrzelona torpeda okazała się niecelna, a załoga atakowanej jednostki po zauważeniu peryskopu podjęła decyzję o staranowaniu zanurzonego okrętu. Na U-6 został zniszczony peryskop i okręt musiał wrócić do bazy na remont. Załoga „Thordis” była przekonana że zatopiła niemiecki okręt podwodny i uzyskała w lokalnych mediach tytuł pierwszej cywilnej jednostki, która zatopiła niemieckiego U-bota. W ramach podziękowań za domniemane zatopienie U-6 załoga otrzymała z różnych źródeł kilkaset funtów nagrody^[2].

7 kwietnia okręt rozpoczął swój kolejny wojenny patrol, gdzie operował w rejonie wschodniego wybrzeża Wielkiej Brytanii. Po dwóch nieudanych atakach torpedowych 11 kwietnia, 14 kwietnia zatopił swoje dwie pierwsze jednostki handlowe. 21 kwietnia powrócił do bazy w Helgolanddzie, wraz z zajętą jako pryz małą brytyjską jednostką „Glencarse”^[3] .

15 września 1915 roku u wybrzeży Norwegii, w czasie gdy przebywał na powierzchni, został zatopiony przez brytyjski okręt podwodny HMS „E16”. Z załogi uratowało się jedynie pięć osób, które w momencie ataku znajdowały w rejonie kiosku okrętu^[4] .

Podsumowanie działalności bojowej

SM U-6 odbył cztery rejsy operacyjne, w wyniku których zatopił lub przejął jednostki o pojemności 11951 BRT^[3] .

Data	Nazwa	Państwo	Tonaż	Los jednostki
14 kwietnia 1915	„Folke”	Szwecja	1352 t	zatopiony
14 kwietnia 1915	„Glencarse”	Wielka Brytania	188 t	przejęty
14 kwietnia 1915	„Vestland”	Dania	3392 t	zatopiony
19 lipca 1915	„Capella”	Szwecja	422 t	zatopiony
21 lipca 1915	„Anvers”	Norwegia	862 t	przejęty
21 lipca 1915	„Madonna”	Szwecja	455 t	zatopiony
22 lipca 1915	„Fortuna”	Szwecja	203 t	zatopiony
25 lipca 1915	„G.P. Harbitz”	Norwegia	673 t	zatopiony
25 lipca 1915	„Harboe”	Norwegia	388 t	zatopiony
25 lipca 1915	„Sognedalen”	Norwegia	644 t	zatopiony
26 lipca 1915	„Elna”	Dania	78 t	zatopiony
26 lipca 1915	„Emma”	Szwecja	687 t	zatopiony
26 lipca 1915	„Marie”	Dania	173 t	zatopiony
26 lipca 1915	„Neptunus”	Dania	143 t	zatopiony
10 września 1915	„Presto”	Norwegia	206 t	zatopiony
11 września 1915	„Wansbeck”	Norwegia	462 t	zatopiony
11 września 1915	„Rundulf Hansen”	Norwegia	1287 t	przejęty
12 września 1915	„Bien”	Norwegia	120 t	zatopiony
13 września 1915	„Norte”	Norwegia	216 t	zatopiony
RAZEM		zatopione:		16
		przejęte:		3

• NAVAL STAFF MONOGRAPHS volume XIII. navy.gov.au. [dostęp 2021-07-18]. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray (red.): Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906-1921. London: Conway Maritime Press, 1986. ISBN 0-85177-245-5.
• Eberhard Möller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats: From 1904 to the Present. London: Greenhill Books, 2004. ISBN 1-85367-623-3.
• U-6. uboat net. [dostęp 2021-07-18]. (ang.).
• Ships hit by U 6. uboat net. [dostęp 2021-07-18]. (ang.).
• Jak Mallmann Showell: The U-Boat Century: German Submarine Warfare 1906–2006. London: Chatham Publishing, 2006. ISBN 978-1-86176-241-2. Brak numerów stron w książce
• Gordon Williamson: U-boats of the Kaiser’s Navy. Botley, Oxford: Osprey Publishing, 2002. ISBN 1-84176-362-4. Brak numerów stron w książce
• Erich Gröner, Dieter Jung, Martin Maass: Die deutschen Kriegsschiffe 1815−1945. Band 3: U-Boote, Hilfskreuzer, Minenschiffe, Netzleger, Sperrbrecher. Koblenz: 1985. ISBN 3-7637-4802-4. Brak numerów stron w książce
• David Miller: U-Boats: History, Development and Equipment, 1914–1945. London: Conway Maritime Press, 2000. ISBN 0-85177-790-2. Brak numerów stron w książce