SS Stettin
| Bandera | |
|---|---|
| Znak wywoławczy |
DBCR (Unterscheidungssignal) |
| Port macierzysty |
Hamburg |
| Armator |
Industrie und Handelskammer Stettin (pol.: Szczecińska Izba Przemysłowo-Handlowa) |
| Operator |
Association Dampf-Eisbrecher Stettin e.V.,Hamburg |
| Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data wodowania |
7 września 1933 |
| Data oddania do eksploatacji |
16 listopada 1933 |
| Data wycofania ze służby |
1981 |
| Dane techniczne | |
| Wyporność |
1138 t |
| Liczebność załogi |
22 |
| Długość całkowita (L) |
51,75 m |
| Szerokość (B) |
13,43 m |
| Zanurzenie (D) |
5,4 m |
| Wysokość (H) |
6,45 m |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
3-cylindrowy parowy Stephenson |
| Prędkość maks. |
14,2 w. |
SS Stettin (tłum. pol.: SS Szczecin) – lodołamacz parowy (obec. statek muzeum), był budowany od 31 sierpnia 1932 do 16 listopada 1933 (chrzest 7 września 1933) w stoczni Stettiner Oderwerke (obecnie teren Stoczni Szczecińskiej). Był też statkiem flagowym floty lodołamaczy Szczecińskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, w skład której wchodziły także statki: Preußen, Pommern, Berlin i Swinemünde.
Historia i rejsy
Stettin był eksploatowany na torze wodnym ze Szczecina do Świnoujścia oraz na Zatoce Pomorskiej przy wejściu do portu w Świnoujściu. Od 1940 roku skierowany został do służby w marynarce wojennej, wycofany z niej po trafieniu na minę w 1942. Pod koniec II wojny światowej przewoził żołnierzy niemieckich i uchodźców ze wschodu. W 1945 r. przejęty przez aliantów. W latach 1945–81 w służbie Urzędu Żeglugi w Hamburgu[1]. Pracował m.in. na Łabie, w Kanale i Zatoce Kilońskiej oraz w hamburskim porcie.
Ze służby został wycofany w 1981, a przed złomowaniem uratowała go grupa pasjonatów, która w tym celu założyła stowarzyszenie i doprowadziła do uznania go za pomnik kultury landu Szlezwik-Holsztyn. Portem macierzystym statku jest obecnie Hamburg (dawniej była Lubeka), a na stałe cumuje w Oevelgönne, porcie-muzeum w Hamburgu. Stettin uczestniczy w wielu imprezach, gdzie jest atrakcją (m.in. Hansesail Rostock, Kieler Woche i in.). Po wojnie trzykrotnie odwiedził polski Szczecin: w latach 1998, 2006 i 2013.
Inne
Stettin był drugim lodołamaczem o tej nazwie, poprzedni został zbudowany w stoczni Vulcan w 1888 r. i przemianowany w 1933 na Swinemünde. W 1945 r. w wyniku działań wojennych został zatopiny na Zalewie Szczecińskim przez Armię Czerwoną[1].
Około 25 jednostek pływających różnego typu nosiło nazwę Stettin (m.in. krążownik niemieckiej Kaiserliche Marine SMS Stettin)[1].
Zdjęcia
w porcie w Rostocku
w Warnemünde (dzielnicy Rostocku)
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 Encyklopedia Szczecina. T. II P-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 386-388. ISBN 83-7241-089-5.
Linki zewnętrzne
- Strona poświęcona lodołamaczowi Stettin. [dostęp 2009-08-08]. (ang. • niem.)