SMS Stettin
 | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
marzec 1905 |
| Wodowanie | |
.svg.png){kind=small} Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
3822 ton |
| Długość |
117,4 m |
| Szerokość |
13,3 m |
| Zanurzenie |
5,1 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny parowe systemu Parsonsa (21 670 KM), 4 śruby | |
| Prędkość |
25,2 węzły |
| Uzbrojenie | |
| działa 10-105 mm, 8-52 mm, 2 wyrzutnie torped 450 mm | |
| Załoga |
322 osoby |
SMS Stettin – krążownik niemieckiej Kaiserliche Marine (według klasyfikacji niemieckiej: mały krążownik - Kleiner Kreuzer).
Historia i rejsy
Budowa SMS "Stettin" odbyła się w szczecińskiej stoczni Vulcan a rozpoczęła się marcu 1905 roku (nr. bud. 207), wodowanie odbyło się 7 marca 1907 r., a rozpoczęcie służby 29 lipca 1907 roku. 11 maja 1912 roku jednostka wyruszyła z bazy w Kilonii na wizytę kurtuazyjną do Nowego Jorku. Okręt brał udział w bitwie koło Helgolandu oraz bitwie jutlandzkiej. W 1917 został okrętem bazą szkolną okrętów podwodnych. Wycofany ze służby w 1919. W 1920 oddany Wielkiej Brytanii. W latach 1921–23 złomowany w Kopenhadze[1][2].
Inne
Około 25 jednostek pływających różnego typu nosiło nazwę Stettin (m.in. lodołamacz SS Stettin)[1].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 Encyklopedia Szczecina. T. II P-Ż. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2000, s. 386-388. ISBN 83-7241-089-5.
- ↑ Robert Duchowski: Wielkie dzieje krążownika. [dostęp 2010-12-09].
Linki zewnętrzne
|