STS Kruzensztern

Kruzensztern
(Крузенштерн)

Poprzednie nazwy	Padua
Bandera	Rosja
Znak wywoławczy	UCVK
Port macierzysty	Królewiec
Armator	MR Rosja
Dane podstawowe
Materiał	stal
Historia
Stocznia	J. C. Tecklenborg
Data budowy	1926
Data wodowania	11 czerwca 1926
Dane techniczne
Wyporność	4700 t
Liczebność załogi	257
Długość całkowita (L)	114,4 m
Szerokość (B)	14,02 m
Zanurzenie (D)	6,8 m
Pojemność	3545 RT
Ożaglowanie
Typ ożaglowania	bark
Powierzchnia ożaglowania	3400 m²
Wysokość masztów	51,3
Liczba masztów	4
Napęd mechaniczny
Silnik	2 × 1000 hp (diesel)
Prędkość maks.	17,3 w.

STS Kruzensztern (ros. Крузенштерн, transkr. ang. Kruzenshtern^[1]), poprzednio Padua – rosyjski żaglowiec, czteromasztowy bark, jeden z największych (obok „Siedowa” i „Royal Clippera”) żaglowców i ostatnich windjammerów.

Żaglowiec został zbudowany w 1926 w stoczni J. C. Tecklenborg w Wesermünde dla Ferdynanda Laeisza. Pływał pod nazwą „Padua” (Padwa) jako żaglowiec towarowy, przywożąc do Europy saletrę z Chile. 12 stycznia 1946 został przekazany ZSRR jako odszkodowanie po II wojnie światowej. Obecnie pływa jako statek szkolny rybołówstwa.

„Padua” była ostatnim zbudowanym w historii wielkim żaglowcem handlowym. Pod banderą radziecką otrzymała imię Iwana Kruzenszterna, dowódcy pierwszej rosyjskiej wyprawy dookoła świata podjętej w latach 1803–1806 na statkach „Nadieżda” i „Newa”.

Porty macierzyste:

• 1926–1946: Hamburg
• 1946–1981: Ryga
• 1981–1991: Tallinn
• 1991– teraz: Królewiec

• Janusz Kozak. Śladami swojego patrona. „Morza, Statki i Okręty”. 2/1996, s. 68, lipiec-wrzesień 1996
• Siergiej Bałakin. Windjammery. Część V. „Okręty Wojenne”. 6/2016 (140)

• The Tall Ships’ Races