Schronisko Pośrednie Dolne

Schronisko Pośrednie Dolne
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Sokole Góry

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

18 m

Głębokość

0 m

Deniwelacja

1

Wysokość otworów

335 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

36 m

Ekspozycja otworów

ku NNE

Kod

J.Cz.I-03.23

Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, po prawej znajduje się punkt z opisem „Schronisko Pośrednie Dolne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko Pośrednie Dolne”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Schronisko Pośrednie Dolne”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko Pośrednie Dolne”
Położenie na mapie gminy Olsztyn
Mapa konturowa gminy Olsztyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Schronisko Pośrednie Dolne”
Ziemia50°43′53″N 19°16′49″E/50,731389 19,280278
Strona internetowa

Schronisko Pośrednie Dolne – jaskinia typu schronisko na Wyżynie Krakowsko Częstochowskiej[1]. Znajduje się na wzgórzu Pustelnica w rezerwacie Sokole Góry w miejscowości Olsztyn w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim[2].

Opis obiektu

Od parkingu przy rezerwacie przyrody Sokole Góry prowadzi do jaskini szlak turystyczny i ścieżka dydaktyczna. Jaskinia znajduje się w dwóch trzecich wysokości północnego zbocza Pustelnicy, przy ścieżce prowadzącej do Jaskini Olsztyńskiej, 5 m na zachód od niej i nieco niżej. W niewielkich skałach są tam widoczne dwa otwory Schroniska Pośredniego Górnego, tuż pod nimi u podstawy skały jest niski, szczelinowaty otwór Schroniska Pośredniego Dolnego. Ma szerokość 2 m, ale wysokość tylko do 0,4 m[1].

Za otworem znajduje się rozległa komora o wysokości do 1 m i długości do 10 m. Po 3 m od otworu jej dno stopniowo wznosi się (o 1 m), aż do całkowitego zetknięcia się ze stropem[1].

Schronisko powstało w wapieniach z okresu jury. Jest słabo oświetlone tylko w części przyotworowej. Nie ma własnego mikroklimatu, zimą w całości zamarza. Ma obfite namulisko złożone ze zwietrzałych okruchów wapiennych, piasku ilastego i kalcytowego. Na stropie są zwietrzałe nacieki, a wśród nich kuliste stalaktyty o średnicy do 10 cm, trafiają się też szczotki kalcytowe, polewy i żebra naciekowe. Nie zaobserwowano zwierząt ani roślin[1].

Historia poznania

Schronisko odkryli poszukiwacze szpatu. Pierwszą pisemną wzmiankę o nim zamieścił w 1937 r. K. Maślankiewicz przy opisie Jaskini Olsztyńskiej i Schroniska Pośredniego Górnego pisząc: „Poniżej tych dwóch jaskiń widoczne są w ścianie wapienia mniejsze jamy odsłonięte podczas poszukiwań za kalcytem.”[1]. Schronisko wzmiankowali także M. Szelerewicz i A. Górny w 1986 r. podając jego lokalizację na szkicu rozmieszczenia jaskiń Pustelnicy[3]. Pomierzyli go J. Zygmunt i J. Janicki w 1983 4. Plan schroniska i jego opis sporządził J. Zygmunt[1].

Dwa otwory Schroniska Pośredniego Górnego, pod nimi, u podstawy skał jest otwór Schroniska Pośredniego Dolnego

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Jerzy Zygmunt, Schronisko Pośrednie Dolne, Jerzy Grodzicki (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2024-09-07].
  2. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-09-07].
  3. ↑ M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.