Segowia
![]() Alkazar w Segowii | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Wspólnota autonomiczna | |||||
| Burmistrz |
Pedro Arahuetes | ||||
| Powierzchnia |
163,6 km² | ||||
| Wysokość |
1002 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
921 | ||||
| Kod pocztowy |
40001-40006 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
SG | ||||
Położenie na mapie Kastylii i Leónu ![]() | |||||
Położenie na mapie Hiszpanii ![]() | |||||
| Strona internetowa | |||||
Segowia[1] (hiszp. Segovia) – miasto w środkowej Hiszpanii, w regionie Kastylia i León, stolica prowincji Segovia, ok. 56 tys. mieszkańców (2003). Położone u podnóża gór Sierra de Guadarrama, na wysokości 1000 m n.p.m.
W mieście funkcjonuje przemysł włókienniczy, porcelanowo-fajansowy, spożywczy oraz elektrotechniczny[2]. Ośrodek handlowy i turystyczny[2].
Historia
- Osada założona przez Celtów.
- W 80 p.n.e. zdobyta przez Rzymian.
- Od V wieku w rękach Wizygotów, od VIII w. siedziba biskupstwa.
- Od 713 pod panowaniem Maurów.
- W 1079 zdobyta przez króla Alfonsa VI, otoczona murami obronnymi.
- do XVI wieku jedna z rezydencji królów Kastylii; tutaj w 1474 Izabela I Katolicka została królową.
- Do końca XVI wieku okres rozwoju, źródłem bogactwa był handel wełną, którym rządziła Mesta (organizacja hodowców owiec).
- Od XVII wieku upadek i wyludnienie, po epidemii dżumy.
- Od XVIII wieku powolne ożywienie gospodarcze.
Zabytki

- Akwedukt rzymski, zbudowany ok. 100 r. n.e., dostarczano nim wodę z odległości 15 km, wybudowany z bloków granitowych bez użycia zaprawy. Pozostało ok. 800 m, 129 przęseł.
- Alkazar, zamek-forteca z XI w., przebudowany w XIV/XV w. i XIX w., wewnątrz patio z 1592, sufity w stylu mudéjar, kolekcje zbroi.
- Katedra, ostatnia budowla gotycka wzniesiona w Hiszpanii (1525 – XVII w.); szczególnie piękna z zewnątrz; dzieło ojca i syna Hontanon – twórców katedry w Salamance.
- place: Plaza de San Martín, otoczony pałacami, z najczęściej zwiedzanym Casa del Marques de Lozoya oraz romański kościół San Martín z XII w.; Plaza Mayor z ratuszem z XVII w.
- kościoły: romański San Trinidad, San Juan de los Caballeros, San Esteban z XII w., największy San Millan z 1111–1124 r., Vera Cruz z XIII w. (w sąsiednim kościele karmelitów złożono ciało Św. Jana od Krzyża), San Miguel z XVI w., San Martin z XII wieku – w mieście pozostało 14 z 33 istniejących dawniej kościołów romańskich.
- klasztory: San Antonio el Real z XV w., Santa Cruz z XVI w., Carmelitas Descalzas z XVI w., El Parral z XV w.
- pałace: Casa de Arias Davila, Casa del Marques del Arco, Palacio Episcopal, Casa de los Picos.
- muzea: Museo Zuloaga
- kamienice pokryte esgrafiado segoviano – zwykle dwukolorowymi wzorami wyciskanymi lub wydrapywanymi w tynku i terakocie.
- Plaza del Azoguejo – dawny arabski rynek.
Demografia
Zmiany liczby ludności w Segowii:
| Dane historyczne | ||
|---|---|---|
| Rok | Ludność | Zm., % |
| 1991 | 54 375 | – |
| 1996 | 54 287 | −0,2% |
| 2001 | 54 368 | 0,1% |
| 2004 | 55 586 | 2,2% |
| Powyższe dane nie mają podanego źródła! | ||
Ludzie związani z Segowią
Miasta partnerskie
Przypisy
- ↑ Polski egzonim wprowadzony na 103. posiedzeniu KSNG.
- 1 2 Segowia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-03-23].
Bibliografia
- Alicja Dąbrowska „Viva Segovia!” Gazeta Wyborcza 15-16 maja 2010 r. http://podroze.gazeta.pl/podroze/1,114158,7877923,Piekne_miasta_Hiszpanii__Viva_Segovia_.html




