Shannon SH1
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant |
Paul Emery | ||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | |||
| Silnik |
Coventry Climax FPE 3.0 V8 | ||
| Skrzynia biegów |
ręczna, 5 biegów + wsteczny | ||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Wyścigi |
1 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Shannon SH1, znany także jako Shannon Godiva[1] – samochód Formuły 1, zaprojektowany na 1966 rok przez Paula Emery'ego i Hugh Aiden-Jonesa dla zespołu Shannon Racing Cars[2]. Samochód wziął udział w jednym Grand Prix.
Historia
Na sezon 1966 wprowadzono nowy regulamin, zwiększający maksymalną pojemność silnika do trzech litrów[3]. Shannon SH1 został zbudowany wokół aluminiowego monocoque i silnika Coventry Climax FPE "Godiva" V8. Silnik ten pochodził z 1954 roku i miał początkowo pojemność 2,5 litra, ale nie był rozwijany. Emery skorzystał z niego, zmodyfikował i powiększył[4].
Przed Grand Prix Wielkiej Brytanii Emery i Aiden-Jones zdołali nakłonić Trevora Taylora na jazdę w zespole. W trakcie wyścigu, na pierwszym okrążeniu, awarii uległ zbiornik paliwa i Taylor wycofał się z wyścigu. Jako że Shannon nigdy więcej nie wystartował w Formule 1, oznacza to, że jest zespołem, który pokonał najmniejszy łączny dystans w wyścigu[5].
Samochód był zgłoszony do Grand Prix Włoch, ale nie wziął w nim udziału ze względu na problemy z silnikiem[6].
Samochód został następnie przerobiony na samochód Formuły 3 i brał udział w zawodach Formuły 3 do 1969 roku[5].
Wyniki w Formule 1
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Opony | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | Pkt. | Msc. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1966 | Shannon Racing Cars | Climax V8 | D | MCO | BEL | FRA | GBR | NLD | DEU | ITA | USA | MEX | 0 | NS | |
.svg.png){kind=small} Trevor Taylor |
NU | NW |
Przypisy
- ↑ Shannon Godiva. f1wm.pl. [dostęp 2012-02-05]. (pol.).
- ↑ Leo Breevoort, Mattijs Diepraam: Grand Prix car designers. forix.autosport.com. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
- ↑ Doug Nye: Autocourse history of the Grand Prix car 1966-85. Hazleton, 1986, s. 20. ISBN 0-905138-37-6.
- ↑ Shannon SH1. gp.artem-kiselev.info. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
- 1 2 Mattijs Diepraam: American heir buys British disaster cars. 8w.forix.com. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
- ↑ 1966 Italian Grand Prix. manipef1.com. [dostęp 2012-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-02)]. (ang.).