Sieprawice
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
81 |
| Kod pocztowy |
21-002[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LUB |
| SIMC |
0381686[4] |
Położenie na mapie gminy Jastków _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubelskiego  | |
 51°18′16″N 22°23′45″E/51,304444 22,395833[5] | |
Sieprawice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków[4][6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0381692 | Kolonia Sieprawice | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Obok miejscowości przepływa rzeka Ciemięga, lewy dopływ Bystrzycy.
Wieś stanowi sołectwo gminy Jastków[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 418 mieszkańców[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Jastkowie[9].
Historia
Sieprawice (także Świeprawice Małe i Wielkie), w XV wieku występują jako dwie wsie „Szyeprawicze Major i Minor“. W połowie wieku Sieprawice „Minor“ (dziś Sieprawki) miały łany kmiece, z których dziesięcinę dawano plebanowi w Garbowie. Sieprawice „Major“, wieś szlachecka miała łany kmiece, dające dziesięcinę do Grabowa (Długosz L.B. t.II, s.543).
Według registru poborowego powiatu lubelskiego z roku 1531 wsie Sieprawice Major i Minor, w parafii Garbów, miały 5 łanów kmiecych (Pawiński, Kod. Małopolski, 349).
W wieku XIX, według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1889, Sieprawice stanowią wieś i folwark w powiecie lubelskim, gminie Jastków, parafii Grabów, odległe 13 wiorst od Lublina.
W roku 1827 spis wykazał tu 11 domów i 98 mieszkańców. W 1881 roku folwark Sieprawice posiadał rozległość 611 mórg w tym: grunta orne i ogrody 434 mórg, łąk było mórg 111, lasu 48 mórg. Nieużytki stanowiły 18 mórg. Zabudowania: budynki drewniane 22, płodozmian w uprawach 14. polowy. Las był nieurządzony we wsi funkcjonowała cegielnia. Wieś folwarczna Sieprawice posiadała osad 12, mórg 150, wieś Zofiówka osad 4 z gruntem mórg 41.[10]
Przypisy
- ↑ Wieś Sieprawice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-03-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-11].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122358
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Sieprawice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 571.
Linki zewnętrzne
- Świeprawice Małe i Wielkie, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.
