Siestrzeń
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2023) |
255[1] |
| Strefa numeracyjna |
46 |
| Kod pocztowy |
96-321[2] |
| Tablice rejestracyjne |
WGM |
| SIMC |
0740688[3] |
Położenie na mapie gminy Żabia Wola _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
 52°03′15″N 20°43′24″E/52,054167 20,723333[4] | |
Siestrzeń – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Żabia Wola[3][6].
Wieś szlachecka Siestrzinia położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[7].
Ziemie okalające wieś należały do majątku „Siestrzeń Powierzów”. Przed II wojną ostatnimi właścicielami majątku byli Janina i Edward Wlekli. Majątkiem administrował hrabia A.Taczanowski. Majątek został skonfiskowany po wojnie przez ówczesne władze z naruszeniem prawa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Komunikacja
We wsi znajduje się węzeł na drodze ekspresowej S8, umożliwiający zjazd na Grodzisk Mazowiecki lub w kierunku drogi krajowej nr 7, która przebiega 11 km dalej na wschód.
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy Żabia Wola w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 9
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1151 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122528
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 279, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
Linki zewnętrzne
- Siestrzeń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 600.
