Sitthichai Sitsongpeenong

Sitthichai Sitsongpeenong
ilustracja
Pseudonim

Killer Kid

Data i miejsce urodzenia

23 września 1991[1]
Buriram

Obywatelstwo

Tajlandia

Wzrost

174[1] cm

Masa ciała

69[1] kg

Styl walki

kick-boxing, boks tajski[1]

Kategoria wagowa

lekka[1]

Klub

Sitsongpeenong Muaythai

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

155[1]

Zwycięstwa

119

Przez nokauty

32

Porażki

30

Remisy

5

Sitthichai Sitsongpeenong właśc. Anulak Jansuk[1] (taj.สิทธิชัย ศิษย์สองพี่น้อง; ur. 23 września 1991 w Buriram) – tajski kick-boxer oraz zawodnik boksu tajskiego, mistrz świata GLORY w wadze lekkiej.

Kariera sportowa

W wieku 11 lat zadebiutował w boksie tajskim[1]. Przez większą część kariery toczył walki na stadionach Lumpini i Rajadamnern[1], wygrywając większość swoich pojedynków. Po wygraniu kilku krajowych tytułów, rozpoczął światową karierę, tocząc zwycięskie pojedynki w Europie. W styczniu 2015 wygrał turniej Kunlun Fight wagi średniej, pokonując jednego wieczoru dwóch utytułowanych Holenderskich zawodników: Murthela Groenharta przez nokaut i Andy'ego Souwera na punkty. Wygrana nad zawodnikami światowego formatu pozwoliła Tajowi związać się z największą organizacją kickbokserską na świecie – GLORY.

W debiucie dla GLORY, wygrał turniej pretendentów, nokautując w półfinale Dawita Kirię i w finale Josha Jaunceya na punkty[1]. 6 listopada 2015 na GLORY 25, zmierzył się o mistrzostwo świata wagi lekkiej z Robinem van Roosmalenem, ostatecznie przegrywając kontrowersyjnie na punkty z Holendrem[2].

Od przegranej z Roosmalenem, był niepokonany w siedmiu kolejnych pojedynkach (zwycięstwa m.in. nad Maratem Grigorianem czy Dawitem Kirią[1]). Poza tym wygrywał finałowy turniej Kunlun Fight 2015 World MAX[3] oraz GLORY Contender Tournament. 25 czerwca 2016 ponownie zmierzył się z Roosmalenem o mistrzostwo wagi lekkiej. Tym razem w oczach sędziów lepszy okazał się Taj, wygrywając niejednogłośnie na punkty i zostając nowym mistrzem GLORY[4]. 10 grudnia 2016 na GLORY 36, obronił tytuł w rewanżowym pojedynku z Maratem Grigorianem, pokonując go jednogłośnie na punkty[5].

25 marca 2017 po raz drugi zachował tytuł GLORY, pokonując przed czasem Francuza Dylana Salvadora[6]. 1 lipca 2017 wziął udział w turnieju Wu Lin Feng gdzie zwycięzca otrzymywał możliwość walki o pas mistrzowski z mistrzem Yi Longiem. Sitthichai wygrał turniej pokonując w ćwierćfinale Holendra Hassana Toya na punkty, w półfinale 2 września 2017 Niemca Enriko Kehla, również na punkty[7], natomiast w finale 7 października tego samego roku wypunktował Rosjanina Dżabara Askierowa[8]. 4 listopada 2017 zmierzył się z Yi Longiem którego znokautował wysokim kopnięciem w drugiej rundzie i został mistrzem WLF[9].

16 lutego 2018 w swojej trzeciej obronie mistrzostwa Glory wagi lekkiej pokonał jednogłośnie na punkty Christiana Bayę[10], natomiast 12 maja 2018 pokonał jednogłośnie na punkty Tyjaniego Beztatiego z Maroka, broniąc tym samym czwarty raz mistrzostwo Glory[11].

Osiągnięcia[12][1]

  • 2010: Nuit des Titans – 1. miejsce w turnieju (63,5 kg)
  • 2010: mistrz Nuit des Champions w kat. -64 kg
  • 2011: Fuktien Group – 2. miejsce w turnieju (66,2 kg)
  • 2012: Toyota Vigo Marathon – 1. miejsce w turnieju (67 kg)
  • 2012–2014: mistrz Tajlandii PAT w wadze półśredniej (66,6 kg)
  • 2013: 1–King – 1. miejsce w turnieju w kat. 70 kg
  • 2013: Toyota Vigo Marathon – 1. miejsce w turnieju (69,8 kg)
  • 2014: mistrz Stadionu Lumpinee w wadze półśredniej (66,6 kg)
  • 2014: Nuit des Champions K-1 Rules – 1. miejsce w turnieju w kat. 70 kg
  • 2015: Glory Lightweight Contender Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi lekkiej (-70 kg)
  • 2015: The Fight League – 1. miejsce w turnieju
  • 2016: mistrz świata Kunlun Fight MAX w wadze średniej (-70 kg)
  • 2016: Glory Lightweight Contender Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi lekkiej
  • 2016: mistrz świata GLORY w wadze lekkiej
  • 2017: Wu Lin Feng Yi Long Challenge Tournament – 1. miejsce (-71 kg)
  • 2017: mistrz świata Wu Lin Feng w kat. -71 kg

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Statystyk i rekord w kick-boxingu. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-09-06]. (ang.).
  2. ↑ GLORY 25: Robin van Roosmalen zdaniem sędziów lepszy od Sitthichai'a Sitsongpeenonga! Wyniki!. fightsport.pl, 07.11.2015. (pol.).
  3. ↑ Kunlun Fight 43: Sitthichai Sitsongpeenong wygrywa w turnieju, Artur Kyshenko lepszy od Murthela Groenharta!. fightsport.pl, 23.04.2016. (pol.).
  4. ↑ GLORY 31: Sitthichai Sitsongpeenong odbiera pas Robinowi van Roosmalenowi! Wyniki!. fightsport.pl, 26.06.2016. (pol.).
  5. ↑ K. Witek: Wyniki Glory 36 „Collision”: Rico Verhoeven pokonał Badr Hariego w drugiej rundzie, Doumbe nowym mistrzem kategorii półśredniej. mmanews.pl, 10.12.2016. (pol.).
  6. ↑ GLORY 39: Cedric Doumbe i Sitthichai Sitsongpeenong obronili tytuły! Wyniki!. fightsport.pl, 2017-03-26. [dostęp 2017-09-06]. (pol.).
  7. ↑ Sitthichai pokonuje Enriko Kehla na Wu Lin Feng Yi Long Challenge Tournament w Chinach! Video. fightsport.pl, 2017-09-03. [dostęp 2017-09-06]. (pol.).
  8. ↑ WLF/ACB KB 11: Sitthichai Sitsongpeenong pokonuje Dzhabara Askerova i awansuje do walki z Yi Longiem!. fightsport.pl, 2017-10-12. [dostęp 2017-10-13]. (pol.).
  9. ↑ WLF: niesamowita walka Sitthichai i Yi Longa! Video. fightsport.pl, 2017-11-04. [dostęp 2017-11-09]. (pol.).
  10. ↑ Kyle Symes: GLORY 50 Results: Grigorian Stuns Groenhart, Sitthichai Cruises, Adegbuyi Claims Tournament. combatpress.com, 2018-02-16. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
  11. ↑ Glory 53: Sitthichai Stisongpeenong i Anisa Meksen z pasami! Wyniki. fightsport.pl, 2018-05-13. [dostęp 2018-05-13]. (pol.).
  12. ↑ Sitthichai Sitsongpeenong - profil. sitsongpeenong.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.