Skrajne Białczańskie Wrótka
![]() Widok z północnego zachodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2055 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
Skrajne Białczańskie Wrótka (niem. Vorderes Froschtörl, słow. Predné bielovodské vrátka, węg. Elülső-Békás-kapu[1], ok. 2055 m) – przełączka w Żabiej Grani na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się pomiędzy Skrajną Białczańską Basztą (ok. 2085 m) a Białczańską Czubką (ok. 2060 m). Na zachodnią (polską) stronę opada z niej skalny żlebek, niżej przechodzący w szeroką i trawiastą depresję uchodzącą do Pośredniego Białczańskiego Żlebu. Na północno-wschodnią (słowacką) stronę z przełączki opada wąski i głęboko wcięty żleb, uchodzący do trawników w dolnej części ściany. Najgłębiej wcięty jest w dolnej części. Jego przejście to II w skali tatrzańskiej[2].
Taternictwo
Zachodnie (polskie) ściany Białczańskich Baszt udostępnione są do uprawiania taternictwa[2]. Żlebkiem przełączki prowadzi droga wspinaczkowa[2]. Strona wschodnia (słowacka) znajduje się w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[3].
- Zachodnim żlebkiem; II, czas przejścia 15 min[2]
- Granią od Pośredniej Białczańskiej Przełęczy do Żabich Wrótek. Pierwsze przejście: Edward W. Janczewski 25 lipca 1909 r. Obecna wycena tego przejścia to II, czas przejścia 30 min[2]. Pierwsze przejście zimowe: Alojz Krupitzer i w. Spitzkopf 30 kwietnia 1936 roku[4].
Przypisy
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- 1 2 3 4 5 Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-02-11].
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, t. 7, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.


