Smukłonosek
| Leptonycteris[a] | |||
| Lydekker, 1891[1] | |||
![]() Smukłonosek kaktusowy (L. curasoae) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
smukłonosek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Ischnoglossa nivalis Saussure, 1860 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Smukłonosek[3] (Leptonycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej Ameryce Północnej i północnej Ameryce Południowej[4][5][6].
Morfologia
Długość ciała 74–90 mm, ogon niewidoczny, długość ucha 16–21 mm, długość tylnej stopy 13–19 mm, długość przedramienia 51–59 mm; masa ciała 15–30 g[5][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1860 roku szwajcarski entomolog i mineralog Henri de Saussure w artykule zatytułowanym Uwaga na temat niektórych ssaków Meksyku, opublikowanym na łamach „Revue Magazin de Zoologie”[2]. Jednak nazwa Ischnoglossa, którą ukuł de Saussure, okazała się młodszym homonimem rodzaju chrząszczy opisanym w 1856 roku, w związku z tym w 1891 roku brytyjski przyrodnik, geolog i paleontolog Richard Lydekker nadał rodzajowi nietoperzy nową nazwę – Leptonycteris[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) smukłonosek duży (L. nivalis).
Etymologia
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][4][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][c] | Status IUCN[11] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Leptonycteris curasoae | G.S. Miller, 1910 | smukłonosek kaktusowy | gatunek monotypowy | suche obszary tropikalne w północnej i wschodniej Kolumbii oraz północnej i zachodniej Wenezueli (włącznie z wyspą Margarita), Aruba, Curaçao i Antyle Holenderskie (Bonaire); zakres wysokości: do 1500 m n.p.m. | DC: 7,5–8,4 cm DO: bezogonowy DP: 5,1–5,5 cm MC: 21–26 g |
VU |
![]() |
Leptonycteris nivalis | (de Saussure, 1860) | smukłonosek duży | gatunek monotypowy | południowo-zachodnie Stany Zjednoczone (południowy Nowy Meksyk i południowo-zachodni Teksas) na południe przez północny i środkowy Meksyk (na południe do Puebla i Oaxaca); zakres wysokości: 800–3000 m n.p.m. | DC: 7,6–8,5 cm DO: bezogonowy DP: 5,3–5,9 cm MC: 18–30 g |
EN |
![]() |
Leptonycteris yerbabuenae | L. Martínez & Villa-Ramírez, 1940 | smukłonosek mały | gatunek monotypowy | południowo-zachodnie Stany Zjednoczone (południowa Arizona i południowo-zachodni Nowy Meksyk), Meksyk, Gwatemala, Salwador i zachodni Honduras; zakres wysokości: do 2500 m n.p.m. | DC: – cm DO: bezogonowy DP: – cm MC: – g |
NT |
Kategorie IUCN: NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony.
Uwagi
Przypisy
- 1 2 R. Lydekker: The Order Chiroptera. W: W.H. Flower & R. Lydekker: An Introduction to the study of Mammals Living and Extinct. Londyn: A. and C. Black, 1891, s. 674. (ang.).
- 1 2 H.L.F. de Saussure. Note sur quelques mammiferes du Mexique. „Revue Magazin de Zoologie”. 2e Série. 12, s. 491, 1860. (fr.).
- 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 166. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 3 4 5 S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 513–515. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Leptonycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 499. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 351.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 372.
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.0) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-03-21]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Leptonycteris – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-02]. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).



