Sojuz T-2
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1980-45A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Masa pojazdu |
6830 kg |
| Rakieta nośna | |
| Załoga | |
![]() Sojuz T-2 i jego załoga na radzieckim znaczku | |
| Załoga |
Jurij Małyszew (1) |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
249 km |
| Perygeum |
202 km |
| Okres orbitalny |
88,7 min |
| Inklinacja orbity |
51,6° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
200 km SE od Dżezkazganu |
| Lądowanie | |
| Czas trwania misji |
3 d, 22 h, 19 min, 30 s. |
| Liczba okrążeń Ziemi |
62 |
| Program Sojuz | |
Salut 6 EP-6 (kod wywoławczy «Юпитер» - Jowisz) – szósta, krótkotrwała misja na Saluta 6. Była dziesiątą udaną załogową misją na tę stację.
Załoga
Start
- Jurij Małyszew (1) dowódca – ZSRR
- Władimir Aksionow (2) inżynier pokładowy – ZSRR
Dublerzy
- Leonid Kizim (1) – ZSRR
- Oleg Makarow (4) – ZSRR
Lądowanie
- Jurij Małyszew (1) – ZSRR
- Władimir Aksionow (2) – ZSRR
Przebieg misji
Podczas lotu Sojuza T-2 po raz pierwszy wykorzystano załogową wersję nowego statku kosmicznego typu Sojuz-T. Wersje bezzałogowe tego pojazdu były testowane w latach 1974-1979. Oficjalne były to satelity serii Kosmos o numerach 670, 772, 869, 1001 i 1074. Ostatnim testem był lot statku Sojuz T-1, który przycumował do stacji Salut 6 w grudniu 1979. Celem tej misji było przetestowanie możliwości nowej, zmodyfikowanej wersji Sojuza. Podczas podejścia do dokowania ze stacją system komputerowy Argon popełnił błąd i załoga musiała wykonać manewr ręcznie. Podczas krótkiego pobytu na pokładzie stacji orbitalnej kosmonauci pracowali wspólnie z członkami stałej załogi – Walerijem Riuminem oraz Leonidem Popowem. W ciągu 3 dni połączenia z kompleksem orbitalnym wykonali badania geofizyczne, technologiczne i medyczno-biologiczne oraz sprawdzili systemy pokładowe swego statku. W celu uzyskania danych potrzebnych do rozwiązania problemów meteorologii i optyki atmosfery kosmonauci przeprowadzili doświadczenie „Refrakcja”. Eksperyment polegał na obserwacji i fotografowaniu kształtu wschodzącego i zachodzącego Słońca na różnych jego wysokościach ponad widnokręgiem[1].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Salut-6 EP-6. astronautix.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-05)]. (ang.)
- Sojuz T-2 na stronie Spacefacts (ang.)
- Loty do Saluta 6 (ang.)
