Sonia Horn
| Pełne imię i nazwisko |
Sonia Magdalena Horn |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1923 |
| Data i miejsce śmierci |
29 kwietnia 1945 |
| Miejsce spoczynku |
Berlin, Alter Garnisonfriedhof |
| Zawód, zajęcie |
harcerka, działaczka polskiego podziemia |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość | |
| Małżeństwo |
Franciszek Roj (1939) |
Sonia Horn (ur. 30 listopada 1923 w Mysłowicach, zm. 29 kwietnia 1945 w Berlinie) – polska harcerka, działaczka polskiego podziemia w czasie II wojny światowej, więźniarka KL Ravensbrück.
Życiorys
Urodziła się 30 listopada 1923 roku w Mysłowicach[1][2] (bądź w Nikiszowcu[3]). Jej ojciec był Niemcem, a matka Polką, którzy rozwiedli się, gdy Sonia miała cztery lata. Wychowywana była po polsku, głównie przez swoją babcię[1]. Uczęszczała do Miejskiego Gimnazjum Kupieckiego w Katowicach[4]. Szkołę ukończyła w 1939 roku, a podczas balu maturalnego poznała nauczyciela i oficera Wojska Polskiego Franciszka Roja, z którym jeszcze w tym samym roku wzięła ślub[1]. W tym okresie działała także w harcerstwie[3].
Gdy w 1939 roku wybuchła II wojna światowa, jako szesnastolatka zaczęła działać w konspiracji[5]. Od końca 1939 roku związana była z Organizacją Orła Białego, a następnie wstąpiła do katowickiego obwodu Związku Wali Zbrojnej – Armii Krajowej. Kolportowała gazetę, która była powielana w jej rodzinnym domu[3] (mieszkała wówczas przy obecnej ulicy Krakowskiej 10 w Mysłowicach[6]). Była to konspiracyjna gazeta wydawana od listopada 1939 roku pn. Braciom na otuchę[7]. Wraz z mężem pomagała także rodzinom osób pomordowanych; zdobywali dla nich odzież i fundusze, a także kolportowali ulotki[1].
W lutym 1943 roku została aresztowana. Podczas przesłuchań w siedzibie Gestapo w Katowicach milczała, a jako że funkcjonariusze nie mogli jej niczego udowodnić, została wypuszczona na wolność, ale była objęta nadzorem. Uciekła wraz z mężem do Krakowa, gdzie zostali aresztowani przez Gestapo 13 czerwca 1943 roku. Osadzono ich w więzieniu Montelupich. Męża Franciszka deportowano do KL Auschwitz[2], gdzie został rozstrzelany 22 października 1943 roku[8], natomiast ją przewieziono do obozu koncentracyjnego dla kobiet w Ravensbrück, gdzie nadano jej numer 25551[1][5].
Uciekła z obozu podczas jego likwidacji w kwietniu 1945 roku i wracając do Polski na piechotę dotarła do Berlina[1]. Tam też zmarła 29 kwietnia tego samego roku[3][9], w pobliżu cmentarza Alter Garnisonfriedhof, gdzie została pochowana[5].
Upamiętnienie
- Tablica pamiątkowa na starym cmentarzu przy ulicy Mikołowskiej w Mysłowicach, na grobie jej matki[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Ewa Maria Slaska: Projekt Irena Bobowska. Irena i Sonia. ewamaria.blog, 2022-08-29. [dostęp 2025-03-06]. (pol.).
- 1 2 Bogusław Polak: Sonia Horn. naszemyslowice.com.pl, 2011. [dostęp 2025-03-06]. (pol.).
- 1 2 3 4 Snoch 2004 ↓, s. 121.
- ↑ Sprawozdanie Miejskiego Gimnazjum Kupieckiego i 3-klas. Koedukacyjnej Miejskiej Szkoły Handlowej ze specjalna klasą IV o kierunku ekonomiczno-handlowym w Katowicach za rok szkolny 1937/38, Katowice 1938, s. 63 [dostęp 2025-03-06] (pol.).
- 1 2 3 4 Miejsca pamięci miasta Mysłowice: Sonia Horn. [w:] Głos Mysłowic [on-line]. glosmyslowic.pl, 2004-11-28. [dostęp 2025-03-06]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Olszewska: Historyczna wystawa w witrynie księgarni. itvm.pl, 2023-08-26. [dostęp 2025-03-06]. (pol.).
- ↑ Sulik 2017 ↓, s. 381.
- ↑ Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau: Franciszek Roj. ofiary.auschwitz.org. [dostęp 2025-03-06]. (pol.).
- ↑ Tragiczną śmiercią…, „Dziennik Zachodni”, 2 (261), Katowice: Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik", 22 września 1946, s. 5 [dostęp 2025-03-06] (pol.).
Bibliografia
- Bogdan Snoch, Górnośląski leksykon biograficzny, wyd. 2, Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, ISBN 978-83-87455-48-4 (pol.).
- Alfred Sulik, Historia Mysłowic. T. 2: 1922–1945: Miasto w Polsce odrodzonej 1922–1939 i Trzeciej Rzeszy niemieckiej 1939–1945, wyd. 2, Mysłowice: Urząd Miasta Mysłowice, 2017, ISBN 978-83-7593-328-4 (pol.).