Przewężek błękitny

Przewężek błękitny
	Sphingonotus caerulans
	(Linnaeus, 1767)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	prostoskrzydłe
Rodzina	szarańczowate
Rodzaj	Sphingonotus
Gatunek	Sphingonotus caerulans
Synonimy
	Gryllus (Locusta) caerulans Linnaeus, 1767; Gryllus (Locusta) coerulans Linnaeus, 1767; Acridium coerulans (Linnaeus, 1767); Acridium caerulans (Linnaeus, 1767); Oedipoda coerulans (Linnaeus, 1767); Oedipoda caerulans (Linnaeus, 1767); Sphingonotus coerulans (Linnaeus, 1767);
	Gryllus (Locusta) caerulans Linnaeus, 1767; Gryllus (Locusta) coerulans Linnaeus, 1767; Acridium coerulans (Linnaeus, 1767); Acridium caerulans (Linnaeus, 1767); Oedipoda coerulans (Linnaeus, 1767); Oedipoda caerulans (Linnaeus, 1767); Sphingonotus coerulans (Linnaeus, 1767);

Przewężek błękitny^[1], przewężek niebieskawy^[2] (Sphingonotus caerulans) – gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych (Acrididae) o pochodzeniu pustynnym^[3] i zachodniopalearktycznym zasięgu występowania^[4].

Wyróżniono kilka podgatunków^[4]:

S. c. atlas Chapman, 1938
S. c. caerulans (Linnaeus, 1767)
S. c. caspicus Mishchenko, 1936
S. c. cyanopterus (Charpentier, 1825)
S. c. defasciata Puschnig, 1922
S. c. gharianensis Werner, 1908
S. c. insularis Uvarov, 1936
S. c. intermedia Ramme, 1911

S. c. caerulans i S. c. cyanopterus występują w Europie. Prawdopodobnie krzyżują się ze sobą na obszarze Europy Środkowej. W Polsce występują obydwa podgatunki, z wyjątkiem terenów górskich, gdzie nie stwierdzono żadnego^[3].

Na terenie Polski Sphingonotus caerulans jest gatunkiem rzadkim. Na Czerwonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce klasyfikowany jest w kategorii NT (bliski zagrożenia)^[5].

Zobacz też

owady Polski

Przypisy

↑ Heiko Bellmann: Szarańczaki. Łatwe oznaczanie gatunków Europy Środkowej. Multico Oficyna Wydawnicza, 2006, seria: Przewodnik entomologa. ISBN 978-83-7073-705-4.
↑ Ochrona przyrody. W: Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Poznaniu: Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2001. Maria Pułyk, Elżbieta Tybiszewska (red.). Biblioteka Monitoringu Środowiska, 2002, s. 18. ISBN 83-7217-166-1. [dostęp 2017-03-21].
1 2 Władysław Bazyluk, Anna Liana: Prostoskrzydłe - Orthoptera. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2000, seria: Katalog Fauny Polski cz. 17, z. 2. ISBN 83-85192-94-8.
1 2 Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online: species Sphingonotus (Sphingonotus) caerulans (Linnaeus, 1767). [dostęp 2010-10-07]. (ang.).
↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.

[Bellmann-1] Heiko Bellmann: Szarańczaki. Łatwe oznaczanie gatunków Europy Środkowej. Multico Oficyna Wydawnicza, 2006, seria: Przewodnik entomologa. ISBN 978-83-7073-705-4.

[raport-2] Ochrona przyrody. W: Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Poznaniu: Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2001. Maria Pułyk, Elżbieta Tybiszewska (red.). Biblioteka Monitoringu Środowiska, 2002, s. 18. ISBN 83-7217-166-1. [dostęp 2017-03-21].

[Bazyluk-3] 1 2 Władysław Bazyluk, Anna Liana: Prostoskrzydłe - Orthoptera. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2000, seria: Katalog Fauny Polski cz. 17, z. 2. ISBN 83-85192-94-8.

[Eades-4] 1 2 Eades, D.C.; D. Otte; M.M. Cigliano & H. Braun: Orthoptera Species File Online: species Sphingonotus (Sphingonotus) caerulans (Linnaeus, 1767). [dostęp 2010-10-07]. (ang.).

[FaunaT2-5] Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]