Srebrna (dopływ Bobru)
![]() Ujście Srebrnej do Bobru we Lwówku Śl. | |||||||||||||||||||
| Kontynent | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||||||||
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Lokalizacja | |||||||||||||||||||
| Potok | |||||||||||||||||||
| Długość | 11,2 km | ||||||||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||||||||
| Miejsce | we Wzgórzach Radomickich | ||||||||||||||||||
| Wysokość |
420–430 m n.p.m. | ||||||||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||||||||
| Recypient | Bóbr | ||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||
| Wysokość |
205 m n.p.m. | ||||||||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski ![]() | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego ![]() | |||||||||||||||||||
Srebrna – potok w południowo-zachodniej Polsce, lewy dopływ Bobru, w powiecie lwóweckim, płynący przez wschodnią część Pogórza Izerskiego.
Srebrna ma swoje źródła na Wzgórzach Radomickich, na wschodnich zboczach Zgorzeliska i Polnej na wysokości 420–430 m n.p.m. Ujście znajduje się na młynówce w Lwówku Śląskim na wysokości 205 m n.p.m. Potok ma długość 11,2 km.
Geologia
Wzgórza Radomickie, w których Srebrna bierze swój początek, zbudowane są z ordowickich i kambryjskich łupków serycytowo-muskowitowo-chlorytowo-kwarcowych i kwarcowo-serycytowo-chlorytowych, w których można znaleźć między innymi grafit. Płynąc na północ, poniżej Golejowa i mijając Pławną Dolną potok przebija się przez Wzniesienia Golejowskie tworzone przez dolnopermskie mułowce i piaskowce oraz triasowe pstre piaskowce, wapienie, dolomity i zlepieńce, a także piaskowce arkozowe. Od Mojesza po ujście występują przeważnie górnokredowe margle ilaste, wapienie margliste oraz piaskowce kwarcowe. Można spotkać także niewielkie przebicia bazaltów z nefelinem i analcynem[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów, Tom 2, Pogórze Izerskie. [2], M-Ż. Wrocław: I-BiS, 2003, s. 328. ISBN 83-85773-61-4.

_location_map.png)


