Stanisław Kowalczewski
.jpg) Stanisław Kowalczewski (1924) | |
 kapitan broni pancernych | |
| Pełne imię i nazwisko |
Stanisław Bolesław Kowalczewski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1890 |
| Data śmierci |
18 października 1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg.png){kind=small}  | |
Stanisław Bolesław Kowalczewski (ur. 22 lutego 1890 w Dąbrowie Górniczej, zm. 18 października 1939) – kapitan kontraktowy broni pancernych Wojska Polskiego, strzelec sportowy, olimpijczyk z Paryża 1924.
Życiorys
W 1924 został też mistrzem Lwowa i brązowym medalistą mistrzostw Polski w strzelectwie[1]. Startował w igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu gdzie zajął 25. miejsce indywidualnie w konkurencji strzelania z pistoletu szybkostrzelnego (18 strzałów do sylwetek, 25 m), 58. miejsce indywidualnie w strzelaniu z karabinu dowolnego (20 strzałów, 600 m, pozycja dowolna), oraz 15. miejsce drużynowo w konkurencji strzelania z karabinu dowolnego (400 m, 600 m, 800 m pozycja leżąc).
27 stycznia 1930 awansował na rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. W 1932 pełnił służbę w 3 pułku pancernym[2]. W 1934 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Czołgów i Samochodów Pancernych w Modlinie[3]. Później został przeniesiony w stan spoczynku, a następnie powołany do służby kontraktowej i przeniesiony do korpusu oficerów broni pancernych. W marcu 1939 pełnił służbę w 89 Obwodzie Przysposobienia Wojskowego w Rembertowie przy 3 baonie strzelców na stanowisku komendanta powiatowego PW Mińsk Mazowiecki[4].
Zmarł 18 października 1939. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 118-3-5,6)[5].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (28 grudnia 1933)[6][7][8]
- Złoty Krzyż Zasługi (30 stycznia 1939)[9]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[10]
- Odznaka „Znak Pancerny”
Przypisy
- ↑ N.. Pierwsze narodowe zawody strzeleckie. „Stadjon”. Nr 22, s. 9, 29 maja 1924.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 153, 733.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 162.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 683, 952.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WANDA KOWALCZEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124).
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 108.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 4 lipca 1932 roku, s. 334.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 26, poz. 43 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Stanisław Kowalczewski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl [online], Polski Komitet Olimpijski [dostęp 2023-01-09] (pol.).
- Stanisław Kowalczewski [online], olympedia.org [dostęp 2023-01-09] (ang.).