Stanisław Kras
 | |
 kapitan piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 września 1890 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1911–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
d-ca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg.png){kind=small} | |
.png){kind=small}
Stanisław Kras (ur. 13 września 1890 w Chojniku pow. tarnowski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Syn Wojciecha i Anny z Dudów[1]. Miał brata Józefa. Uczęszczał do szkoły realnej w Krakowie[2]. W latach 1909–1911 pracował na kolei. Od 1911 w armii austriackiej. Po skończeniu szkoły wojskowej w stopniu chorążego walczył w 57 pułku piechoty. Ranny w 1914 pod Dęblinem. 1 marca 1916 awansował na sierżanta. Od 19 listopada 1918 w Wojsku Polskim. Dowodził 3 kompanią I batalionu 16 pułku piechoty. Walczył na Śląsku Cieszyńskim a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej. Brał udział w bitwach pod Haliczem, Brzuchaczem, Tarnopolem, Brodami, Mikuliczynem. Szczególnie odznaczył się w walkach pod Ihumieniem 20 maja 1920, gdzie ogniem karabinu maszynowego udaremnił kontratak bolszewików. Za ten czyn odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari nr 846.
W okresie międzywojennym po skończeniu szkoły oficerskiej w Grudziądzu w stopniu podporucznika, służył w 16 pp jako dowódca kompanii. Awansował kolejno w 1925 na porucznika, w 1929 na kapitana. Od 1923 dowódca kompanii w 86 pułku piechoty. Od sierpnia 1925 dowodził 3 kompanią 15 batalionu KOP[1]. Przez rok (w 1935) służył w 15 Brygadzie KOP, następnie służył jako oficer placu w Tarnowie. W 1938 w stopniu kapitana przeniesiony w stan spoczynku.
Wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 036/4 z 16.04.1940 r., poz. 15.
Był żonaty nie miał dzieci[3]
Awanse
- podporucznik – 1921
- porucznik – 1925
- kapitan – 1929
Ordery i odznaczenia
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 Polak (red.) 1993 ↓, s. 101.
- 1 2 Polak (red.) 1991 ↓, s. 14.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 102.
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów obozu NKWD w Kozielsku, rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.