Stanisław Ochab
| Data i miejsce urodzenia |
25 kwietnia 1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 września 1996 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister handlu wewnętrznego (1951–1954), wiceminister przemysłu spożywczego (1954–1969)[1], poseł na Sejm PRL V kadencji (1969–1972) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
  | |
Stanisław Emil Ochab (ur. 25 kwietnia 1909 w Krakowie, zm. 3 września 1996 w Warszawie) – polski polityk okresu PRL, wieloletni wiceminister (1951–1969) oraz poseł na Sejm V kadencji (1969–1972).
Życiorys
Syn Józefa (urzędnika) i Marii z domu Muller (robotnicy rolnej), brat Edwarda Ochaba. Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Krakowie studiował chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracował jako naczelnik wydziału przemysłu w Krakowskim Urzędzie Wojewódzkim, dyrektor naczelny Centralnego Zarządu Przemysłu Skórzanego w Łodzi. Po 1945 został wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie, w 1951 (od 1 lutego do 14 marca) był jej przewodniczącym.
W 1945 przystąpił do Stronnictwa Demokratycznego, w 1946 był skarbnikiem partii w okręgu krakowskim. Był członkiem Rady Naczelnej, Centralnego Komitetu oraz w latach 1954–1973 prezydium CK. W 1951 otrzymał nominację na stanowisko wiceministra handlu wewnętrznego w rządzie Józefa Cyrankiewicza. Później był wiceministrem przemysłu rolnego i spożywczego (1954–1956), przemysłu spożywczego (1956–1957) oraz przemysłu spożywczego i skupu (1957–1969). Od 1969 do 1972 sprawował mandat posła na Sejm PRL V kadencji wybranego w okręgu Łódź-Śródmieście. Był również przewodniczącym rady Nadzorczej Wydawnictwa „Epoka”.
Pochowany na cmentarzu Podgórskim (kwatera VIII-płn-8)[2].
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1969)[3]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (25 czerwca 1946)[5]
- Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla m. Krakowa” (6 listopada 1963)[6]
- Odznaka „Budowniczy Nowej Huty” (dwukrotnie: 30 marca 1960[7], 6 listopada 1963[8])
Przypisy
- ↑ Do 1954 przemysłu rolnego i spożywczego, od 1957 przemysłu spożywczego i skupu.
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Krakowie.
- ↑ Dekoracja wysokimi odznaczeniami działaczy państwowych, „Trybuna Ludu”, nr 201, 22 lipca 1969, s. 8.
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 79, poz. 529 „za zasługi przy zabezpieczeniu, odbudowie i organizacji przemysłu”.
- ↑ Uchwała Nr 663 Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie z dnia 6 listopada 1963 r. w sprawie nadania odznaki „Za Pracę Społeczną dla miasta Krakowa”. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie”. Nr 20, poz. 126, s. 1, 15 listopada 1963. Kraków. [dostęp 2024-02-08].
- ↑ Uchwała Nr 88 Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie z dnia 30 marca 1960 r. w sprawie nadania Odznaki „Budowniczy Nowej Huty”. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie”. Nr 7, poz. 28, s. 1, 31 marca 1960. Kraków. [dostęp 2024-02-08].
- ↑ Uchwała Nr 662 Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie z dnia 6 listopada 1963 r. w sprawie nadania odznaki „Budowniczy Nowej Huty”.. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej w m. Krakowie”. Nr 20, poz. 125, s. 1, 15 listopada 1963. Kraków. [dostęp 2024-02-08].
Bibliografia
- red. Wiktoria Beczek, Andrzej Rajewski, Władysław Witold Spychalski, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. T. 4. Nasi przedstawiciele: noty biograficzne posłów SD w sejmie PRL w kadencjach V, VI, VII, Warszawa 1980.
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, Warszawa 1991.
- Stanisław Gucwa, Od „Wici” do marszałka sejmu, Wydawnictwo „Projekt”, Warszawa 1995.
- Eleonora i Bronisław Syzdkowie, Cena władzy zależnej: (szkice do portretów znanych i mniej znanych polityków Polski Ludowej), Warszawa 2001.
- Informacje w BIP IPN.