Pierwszy rząd Józefa Cyrankiewicza

Pierwszy rząd Józefa Cyrankiewicza
 Polska
Premier

Józef Cyrankiewicz

Partie

na początku: PPS, PPR, SL, SD, SP; na końcu: PZPR, ZSL, SD

Kadencja

od 6 lutego 1947
do 21 listopada 1952

Poprzedni

Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej

Następny

rząd Bolesława Bieruta i Józefa Cyrankiewicza

Pierwszy rząd Józefa Cyrankiewicza – rząd Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie PRL, pod kierownictwem premiera Józefa Cyrankiewicza, desygnowanego przez Bolesława Bieruta, po dymisji Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej 5 lutego 1947.

Na wniosek nowego premiera 6 lutego 1947 prezydent powołał rząd koalicyjny Bloku Demokratycznego (czyli PPS, PPR, „lubelskiego” SL i SD) oraz Stronnictwa Pracy. 8 lutego rząd został zatwierdzony przez Sejm i trwał przez cały okres kadencji Sejmu Ustawodawczego (2144 dni). 20 listopada 1952 Józef Cyrankiewicz złożył dymisję Sejmowi PRL I kadencji, dzień później rząd zakończył urzędowanie.

Pierwsza Rada Ministrów Józefa Cyrankiewicza (1947–1952)

Funkcja Imię i nazwisko Czas pełnienia funkcji
Od Do
Prezes Rady Ministrów Józef Cyrankiewicz (PZPR) 5 lutego 1947(dts)[1] 20 listopada 1952(dts)
I wiceprezes Rady Ministrów Władysław Gomułka (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 20 stycznia 1949(dts)[2]
Minister ziem odzyskanych 6 lutego 1947(dts)[1] 20 stycznia 1949(dts)[2]
II Wiceprezes Rady Ministrów Antoni Korzycki (ZSL) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister Wincenty Baranowski (ZSL) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister rolnictwa[a] Jan Dąb-Kocioł (ZSL) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister finansów[b] Konstanty Dąbrowski (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister kultury i sztuki Stefan Dybowski (ZSL) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister odbudowy Michał Kaczorowski (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 1 kwietnia 1949(dts)[3]
Minister aprowizacji[c] Włodzimierz Lechowicz (SD) 6 lutego 1947(dts)[1] 29 września 1948(dts)[2]
Minister zdrowia Tadeusz Michejda (SD) 6 lutego 1947(dts)[1] 10 stycznia 1951(dts)[4]
Minister bez teki 10 stycznia 1951(dts)[4] 21 listopada 1952(dts)
Minister przemysłu i handlu[d] Hilary Minc (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 16 lutego 1949(dts)[2][5]
Wiceprezes Rady Ministrów 20 kwietnia 1949(dts)[3] 21 listopada 1952(dts)
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego 20 kwietnia 1949(dts)[3] 21 listopada 1952(dts)
Minister spraw zagranicznych Zygmunt Modzelewski (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 20 marca 1951(dts)[6]
Minister administracji publicznej Edward Osóbka-Morawski 6 lutego 1947(dts)[1] 20 kwietnia 1949(dts)[2]
Minister leśnictwa[e] Bolesław Podedworny (ZSL) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister poczt i telegrafów Józef Putek (SL) 6 lutego 1947(dts)[1] 16 stycznia 1948(dts)[2]
Minister komunikacji Jan Rabanowski (SD) 6 lutego 1947(dts)[1] 28 lutego 1951(dts)[6]
Minister kolei 14 marca 1951(dts)[6][7] 27 czerwca 1951(dts)[6]
Minister bezpieczeństwa publicznego Stanisław Radkiewicz (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister pracy i opieki społecznej Kazimierz Rusinek (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister Wincenty Rzymowski (SD) 6 lutego 1947(dts)[1] 30 kwietnia 1950(dts)
Minister oświaty Stanisław Skrzeszewski (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 7 lipca 1950(dts)[8]
Minister spraw zagranicznych 20 marca 1951(dts)[6] 21 listopada 1952(dts)
Minister sprawiedliwości Henryk Świątkowski (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 21 listopada 1952(dts)
Minister obrony narodowej Michał Żymierski (PZPR) 6 lutego 1947(dts)[1] 6 listopada 1949(dts)[3]
Minister żeglugi Adam Rapacki (PZPR) 16 kwietnia 1947(dts)[2] 15 maja 1950(dts)[8]
Minister szkolnictwa wyższego[f] 15 maja 1950(dts)[8] 21 listopada 1952(dts)
Minister poczt i telegrafów Wacław Szymanowski (ZSL) 16 stycznia 1948(dts)[2] 21 listopada 1952(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Aleksander Zawadzki (PZPR) 20 stycznia 1949(dts)[2] 10 czerwca 1949(dts)[3]
Wiceprezes Rady Ministrów 28 kwietnia 1950(dts)[8] 21 listopada 1952(dts)
Minister administracji publicznej Władysław Wolski (PZPR) 20 stycznia 1949(dts)[2] 28 kwietnia 1950(dts)[9]
Minister handlu wewnętrznego Tadeusz Dietrich (PZPR) 23 lutego 1949(dts)[2] 21 listopada 1952(dts)
Minister handlu zagranicznego Tadeusz Gede (PZPR) 7 marca 1949(dts)[2] 21 listopada 1952(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów 30 czerwca 1952(dts)[10] 21 listopada 1952(dts)
Minister przemysłu rolnego i spożywczego Bolesław Rumiński (PZPR) 17 marca 1949(dts)[3] 30 grudnia 1950(dts)[4]
Minister przemysłu chemicznego 31 grudnia 1950(dts)[4][11] 21 listopada 1952(dts)
Minister odbudowy Marian Spychalski (PZPR) 1 kwietnia 1949(dts)[3] 10 maja 1949(dts)[3]
Minister budownictwa 13 maja 1949(dts)[3][12] 17 listopada 1949(dts)[3]
Minister przemysłu lekkiego Eugeniusz Stawiński (PZPR) 2 kwietnia 1949(dts)[3] 21 listopada 1952(dts)
Minister górnictwa[g] Ryszard Nieszporek (PZPR) 22 kwietnia 1949(dts)[3] 21 listopada 1952(dts)
Minister obrony narodowej Konstanty Rokossowski (PZPR) 6 listopada 1949(dts)[3] 21 listopada 1952(dts)
Minister gospodarki komunalnej Kazimierz Mijal (PZPR) 28 kwietnia 1950(dts)[8][13] 21 listopada 1952(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Hilary Chełchowski (PZPR) 10 czerwca 1950(dts)[8] 21 listopada 1952(dts)
Minister Państwowych Gospodarstw Rolnych 9 czerwca 1951(dts)[6][14] 21 listopada 1952(dts)
Minister oświaty Witold Jarosiński (PZPR) 7 lipca 1950(dts)[4] 21 listopada 1952(dts)
Minister żeglugi Mieczysław Popiel (PZPR) 13 lipca 1950(dts)[4] 21 listopada 1952(dts)
Minister przemysłu maszynowego[h] Julian Tokarski (PZPR) 17 października 1950(dts)[4] 21 listopada 1952(dts)
Minister zdrowia Jerzy Sztachelski (PZPR) 10 stycznia 1951(dts)[4] 21 listopada 1952(dts)
Minister budownictwa miast i osiedli Roman Piotrowski (PZPR) 11 stycznia 1951(dts)[6] 21 listopada 1952(dts)
Minister transportu drogowego i lotniczego Jan Rustecki (PZPR) 14 marca 1951(dts)[6][7] 21 listopada 1952(dts)
Minister przemysłu drobnego i rzemiosła Adam Żebrowski (PZPR) 18 czerwca 1951(dts)[6][15] 21 listopada 1952(dts)
Minister kolei Ryszard Strzelecki (PZPR) 20 września 1951(dts)[6] 21 listopada 1952(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Stefan Jędrychowski (PZPR) 12 grudnia 1951(dts)[6] 21 listopada 1952(dts)
Minister budownictwa przemysłowego Czesław Bąbiński (PZPR) 15 stycznia 1952(dts)[10] 21 listopada 1952(dts)
Minister przemysłu rolnego i spożywczego Mieczysław Hoffmann (PZPR) 5 lutego 1952(dts)[10] 21 listopada 1952(dts)
Minister energetyki Bolesław Jaszczuk (PZPR) 6 marca 1952(dts)[10][16] 21 listopada 1952(dts)
Minister przemysłu mięsnego i mleczarskiego Marian Minor (PZPR) 26 kwietnia 1952(dts)[10][17] 21 listopada 1952(dts)

W dniu zaprzysiężenia 6 lutego 1947

Zmiany w składzie Rady Ministrów

  • 27 marca 1947:
    • przekształcenie Ministerstwa Aprowizacji i Handlu w Ministerstwo Aprowizacji; Ministerstwa Przemysłu w Ministerstwo Przemysłu i Handlu; Ministerstwa Żeglugi i Handlu Zagranicznego w Ministerstwo Żeglugi.
  • 11 kwietnia 1947:
    • zlikwidowanie Ministerstwa Informacji i Propagandy.
  • 16 kwietnia 1947:
    • za kierownika Ministerstwa Żeglugi Ludwika Grosfelda mianowano ministra Adama Rapackiego (PPS).
  • 16 stycznia 1948:
  • 29 września 1948:
    • zniesienie Ministerstwa Aprowizacji.
  • 11 stycznia 1949:
    • zniesienie Ministerstwa Ziem Odzyskanych.
  • 20 stycznia 1949:
  • 10 lutego 1949:
    • zniesienie ministerstwa przemysłu i handlu;
    • utworzenie: Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego oraz ministerstw: górnictwa i energetyki; przemysłu ciężkiego; przemysłu lekkiego; przemysłu rolnego i spożywczego; handlu wewnętrznego; handlu zagranicznego.
  • 23 lutego 1949:
  • 7 marca 1949:
  • 17 marca 1949:
  • 1 kwietnia 1949:
    • za prof. Michała Kaczorowskiego nominacja gen. dyw. Marian Spychalski (PZPR) na stanowisko ministra odbudowy.
  • 2 kwietnia 1949:
  • 20 kwietnia 1949:
    • Hilary Minc (PZPR) został odwołany ze stanowiska ministra przemysłu i handlu, a mianowany na wiceprezesa Rady Ministrów oraz przewodniczącego KERM i PKPG; Eugeniusz Szyr zastępcą przewodniczącego PKPG (w randze ministra).
  • 22 kwietnia 1949:
  • 27 kwietnia 1949:
    • zniesienie ministerstwa odbudowy i powołanie Ministerstwa Budownictwa.
  • 10 maja 1949:
    • Marian Spychalski zostaje ministrem budownictwa.
  • 10 czerwca 1949:
    • odwołanie Aleksandra Zawadzkiego ze stanowiska wiceprezesa Rady Ministrów.
  • 6 listopada 1949:
  • 17 listopada 1949:
  • 7 marca 1950:
    • zmiany nazw ministerstw: skarbu na finansów; górnictwa i energetyki na górnictwa.
  • 19 kwietnia 1950:
    • Ministerstwo Administracji Publicznej zmieniono na Ministerstwo Gospodarki Komunalnej.
  • 26 kwietnia 1950:
    • utworzenie ministerstwa szkół wyższych i nauki.
  • 27 kwietnia 1950:
  • 28 kwietnia 1950:
  • 30 kwietnia 1950:
    • zmarł Wincenty Rzymowski – minister bez teki.
  • 11 maja 1950:
    • Władysław Wolski odwołany ze stanowiska ministra administracji publicznej.
  • 15 maja 1950:
    • Adam Rapacki odwołany ze stanowiska ministra żeglugi i mianowany ministrem szkół wyższych i nauki.
  • 31 maja 1950:
    • utworzenie Prezydium Rządu, w skład którego wchodzili: prezes RM, wiceprezesi RM oraz podsekretarz stanu w Prezydium Rady Ministrów. Podsekretarzem stanu był od 16 maja Jakub Berman (PZPR).
  • 10 czerwca 1950:
  • 7 lipca 1950:
  • 21 września 1950:
    • zniesienie KERM-u.
  • 17 października 1950:
    • Kiejstut Żemaitis odwołany ze stanowiska kierownika Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego.
  • 30 grudnia 1950:
    • zniesienie Ministerstwa Budownictwa i utworzenie ministerstw: budownictwa miast i osiedli; budownictwa przemysłowego; przemysłu chemicznego.
    • odwołanie Bolesława Rumińskiego ze stanowiska ministra przemysłu rolnego i spożywczego i mianowanie go ministrem przemysłu chemicznego.
  • 3 stycznia 1951:
  • 10 stycznia 1951:
  • 11 stycznia 1951:
  • 26 lutego 1951:
    • zniesienie Ministerstwa Komunikacji i utworzenie Ministerstwa Kolei oraz Ministerstwa Transportu Drogowego i Lotniczego.
  • 28 lutego 1951:
    • nominacje: Jan Rabanowski – minister kolei; Jan Rustecki (PZPR) – minister transportu drogowego i lotniczego.
  • 20 marca 1951:
  • 25 maja 1951:
    • utworzenie Ministerstwa Przemysłu Drobnego i Rzemiosła.
  • 26 maja 1951:
    • przekształcenie Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych w Ministerstwo Rolnictwa (minister bez zmiany).
    • utworzenie Ministerstwa Państwowych Gospodarstw Rolnych.
  • 29 maja 1951:
    • nominacje: Adam Żebrowski – minister przemysłu drobnego i rzemiosła; Hilary Chełchowski – minister PGR.
  • 27 czerwca 1951:
    • odwołanie Jana Rabanowskiego z funkcji ministra kolei.
  • 20 września 1951:
  • 12 grudnia 1951:
    • Stefan Jędrychowski odwołany z funkcji zastępcy przewodniczącego PKPG i mianowany wiceprezesem Rady Ministrów.
  • 15 grudnia 1951:
    • przekształcenie Ministerstwa Szkół Wyższych i Nauki w Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego.
  • 15 stycznia 1952:
    • nominacja: Czesław Bąbiński – minister budownictwa przemysłowego.
  • 5 lutego 1952:
    • nominacja: Mieczysław Hoffmann – minister przemysłu rolnego i spożywczego.
  • 15 lutego 1952:
    • utworzenie ministerstw: hutnictwa oraz energetyki, a Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego zmieniono w Ministerstwo Przemysłu Maszynowego.
  • 23 lutego 1952:
  • 22 kwietnia 1952:
    • utworzenie Ministerstwa Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego – minister Marian Minor.
  • 30 czerwca 1952:
    • nominacja: Tadeusz Gede – wiceprezes Rady Ministrów.

Uwagi

  1. ↑ Do 9 czerwca 1951 minister rolnictwa i reform rolnych (Dz.U. z 1951 r. nr 30, poz. 236).
  2. ↑ Do 30 marca 1950 minister skarbu (Dz.U. z 1950 r. nr 10, poz. 101).
  3. ↑ Do 31 marca 1947 minister aprowizacji i handlu (Dz.U. z 1947 r. nr 31, poz. 130).
  4. ↑ Do 31 marca 1947 minister przemysłu (Dz.U. z 1947 r. nr 31, poz. 130).
  5. ↑ Do 20 września 1947 minister lasów (Dz.U. z 1947 r. nr 60, poz. 327).
  6. ↑ Do 31 grudnia 1951 minister szkół wyższych i nauki (Dz.U. z 1951 r. nr 67, poz. 465).
  7. ↑ Do 30 marca 1950 minister górnictwa i energetyki (Dz.U. z 1950 r. nr 10, poz. 102).
  8. ↑ Do 6 marca 1952 minister przemysłu ciężkiego (Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 67).

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, PWN 1991, s. 97–98
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, PWN 1991, s. 99
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, PWN 1991, s. 100
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, PWN 1991, s. 102
  5. ↑ Dz.U. z 1949 r. nr 7, poz. 43
  6. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, PWN 1991, s. 103
  7. 1 2 Dz.U. z 1951 r. nr 14, poz. 108
  8. 1 2 3 4 5 6 Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, PWN 1991, s. 101
  9. ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 19, poz. 159
  10. 1 2 3 4 5 Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy, 1944–1991: władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, PWN 1991, s. 104
  11. ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 58, poz. 522
  12. ↑ Dz.U. z 1949 r. nr 30, poz. 216
  13. ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 19, poz. 156
  14. ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 30, poz. 236
  15. ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 32, poz. 247
  16. ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 67
  17. ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 19, poz. 113
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.