Rząd Tomasza Arciszewskiego

Rząd Tomasza Arciszewskiego
 Polska
Ilustracja
Rząd Tomasza Arciszewskiego. Premier Tomasz Arciszewski siedzi, od lewej ministrowie: Stanisław Sopicki, Jan Kwapiński, Adam Tarnowski, Adam Pragier, Adam Romer, Zygmunt Berezowski, Władysław Folkierski, Bronisław Kuśnierz
Premier

Tomasz Arciszewski

Partie

Polska Partia Socjalistyczna
Stronnictwo Narodowe
Stronnictwo Pracy
Stronnictwo Ludowe

Kadencja

od 29 listopada 1944
do 5 lipca 1945[1] / 2 lipca 1947

Poprzedni

Rząd Stanisława Mikołajczyka

Następny

Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej
Rząd Tadeusza Komorowskiego

Rząd Tomasza Arciszewskiego – gabinet pod kierownictwem premiera Tomasza Arciszewskiego, sformowany 29 listopada 1944 roku. Istniał do 2 lipca 1947 roku. Rząd 5 lipca 1945 utracił uznanie międzynarodowe.

Rząd był koalicyjnym gabinetem Polskiej Partii Socjalistycznej, Stronnictwa Narodowego i Stronnictwa Pracy. Nie weszło w jego skład ugrupowanie poprzedniego premiera - Stronnictwo Ludowe, reprezentowane jedynie przez jednego z ministrów dla spraw Kraju.

Rada Ministrów Tomasza Arciszewskiego (1944–1945/1947)

Funkcja Nazwisko Czas pełnienia funkcji Lata życia
Od Do
Prezes Rady Ministrów Tomasz Arciszewski (PPS) 29 listopada 1944(dts)[2] 5
lipca
1945		 2 lipca 1947(dts)[3] 1877–1955
Minister spraw wewnętrznych Zygmunt Berezowski (SN) 29 listopada 1944(dts)[4] 2 lipca 1947(dts)[5] 1891–1979
Minister prac kongresowych Władysław Folkierski (SN) 29 listopada 1944(dts)[4] 2 lipca 1947(dts)[5] 1890–1961
Minister przemysłu, handlu i żeglugi Jan Kwapiński (PPS) 29 listopada 1944(dts)[4] 2 lipca 1947(dts)[5] 1885–1964
Minister sprawiedliwości Bronisław Kuśnierz (SP) 29 listopada 1944(dts)[4] 2 lipca 1947(dts)[5] 1883–1966
Minister informacji i dokumentacji Adam Pragier (PPS) 29 listopada 1944(dts)[4] 2 lipca 1947(dts)[5] 1886–1976
Minister odbudowy administracji publicznej Stanisław Sopicki (SP) 29 listopada 1944(dts)[4] 2 lipca 1947(dts)[5] 1903–1976
Minister spraw zagranicznych Adam Tarnowski 29 listopada 1944(dts)[4] 2 lipca 1947(dts)[5] 1892–1956
Delegat na Kraj-Wicepremier[a] Jan Jankowski (SP) 29 listopada 1944(dts)[6] 7 kwietnia 1945(dts)[b][7] 1882–1953
Minister dla spraw Kraju[a] Adam Bień (SL) 29 listopada 1944(dts)[6] 7 kwietnia 1945(dts)[b][7] 1899–1998
Minister dla spraw Kraju[a] Stanisław Jasiukowicz (SN) 29 listopada 1944(dts)[6] 7 kwietnia 1945(dts)[b][7] 1882–1946
Minister dla spraw Kraju[a] Antoni Pajdak (PPS) 29 listopada 1944(dts)[6] 7 kwietnia 1945(dts)[b][7] 1894–1988

Skład rządu

Krajowa Rada Ministrów (część Rady Ministrów):

Ministrowie – członkowie Krajowej Rady Ministrów – zostali aresztowani przez NKWD 28 marca 1945, wywiezieni do Moskwy i tam sądzeni w pokazowym procesie szesnastu przywódców Polskiego Państwa Podziemnego (18–21 czerwca 1945 r.).

Uwagi

  1. 1 2 3 4 Członek Krajowej Rady Ministrów.
  2. 1 2 3 4 7 kwietnia 1945 Rada Jedności Narodowej zdecydowała o nieodbudowaniu Krajowej Rady Ministrów.

Przypisy

  1. ↑ 5 lipca 1945 rząd Tomasza Arciszewskiego stracił uznanie międzynarodowe.
  2. ↑ Dz.U. z 1944 r. Nr 14, poz. 29
  3. ↑ Dz.U. z 1947 r. Nr 2, poz. 4
  4. 1 2 3 4 5 6 7 Dz.U. z 1944 r. Nr 14, poz. 30
  5. 1 2 3 4 5 6 7 Dz.U. z 1947 r. Nr 2, poz. 5
  6. 1 2 3 4 Władysław Pobóg-Malinowski, Najnowsza Historia Polityczna Polski Okres 1939–1945, Gdańsk 1989, s.402
  7. 1 2 3 4 Władysław Pobóg-Malinowski, Najnowsza Historia Polityczna Polski Okres 1939–1945, Gdańsk 1989, s.460

Bibliografia

  • K. Tarka, Emigracyjna dyplomacja: polityka zagraniczna Rządu RP na Uchodźstwie 1945–1990, Kraków 2003, s. 281.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.