Rząd Józefa Oleksego

Rząd Józefa Oleksego
 Polska
Premier

Józef Oleksy

Partie

Polskie Stronnictwo Ludowe,
Socjaldemokracja Rzeczypospolitej Polskiej

Kadencja

od 7 marca 1995
do 7 lutego 1996

Poprzedni

rząd Waldemara Pawlaka

Następny

rząd Włodzimierza Cimoszewicza

Rząd Józefa Oleksego – gabinet pod kierownictwem premiera Józefa Oleksego, powołany przez prezydenta Lecha Wałęsę 6 marca (z dniem 7 marca) 1995 na skutek uchwały Sejmu z dnia 1 marca 1995 r. w sprawie wyrażenia wotum nieufności Radzie Ministrów pod przewodnictwem Waldemara Pawlaka i wyboru nowego Prezesa Rady Ministrów[1]. Rząd Józefa Oleksego podał się do dymisji 26 stycznia 1996, w wyniku wszczęcia przez Prokuraturę Wojskową śledztwa wobec zarzutów stawianych premierowi. Prezydent Aleksander Kwaśniewski przyjął dymisję rządu i powołał rząd Włodzimierza Cimoszewicza.

Rząd tworzyły Sojusz Lewicy Demokratycznej (koalicja lewicowa skupiona wokół Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej) i Polskie Stronnictwo Ludowe, czyli dwa największe kluby parlamentarne. W opozycji znajdowały się Unia Wolności, Unia Pracy, ugrupowania prawicowe (w tym Konfederacja Polski Niepodległej) i PPS.

Rada Ministrów Józefa Oleksego (1995–1996)

Funkcja Imię i nazwisko Czas pełnienia funkcji
Od Do
Prezes Rady Ministrów Józef Oleksy (SdRP) 7 marca 1995(dts)[1][2] 7 lutego 1996(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Roman Jagieliński (PSL) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Grzegorz Kołodko 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister finansów 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Aleksander Łuczak (PSL) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister spraw zagranicznych Władysław Bartoszewski 7 marca 1995(dts)[2] 22 grudnia 1995(dts)[3]
Minister gospodarki przestrzennej i budownictwa Barbara Blida (SdRP) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister-szef Urzędu Rady Ministrów Marek Borowski (SdRP) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister współpracy gospodarczej z zagranicą Jacek Buchacz (PSL) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister edukacji narodowej Ryszard Czarny 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister kultury i sztuki Kazimierz Dejmek 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister sprawiedliwości Jerzy Jaskiernia (SdRP) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister przekształceń własnościowych Wiesław Kaczmarek (SdRP) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister transportu i gospodarki morskiej Bogusław Liberadzki 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister spraw wewnętrznych Andrzej Milczanowski 7 marca 1995(dts)[2] 22 grudnia 1995(dts)[3]
Minister pracy i polityki socjalnej Leszek Miller (SdRP) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister obrony narodowej Zbigniew Okoński 7 marca 1995(dts)[2] 22 grudnia 1995(dts)[3]
Minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania Mirosław Pietrewicz (PSL) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister przemysłu i handlu Klemens Ścierski (PSL) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister łączności Andrzej Zieliński (PSL) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa Stanisław Żelichowski (PSL) 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister zdrowia i opieki społecznej Ryszard Żochowski 7 marca 1995(dts)[2] 7 lutego 1996(dts)
Minister spraw wewnętrznych Jerzy Konieczny 29 grudnia 1995(dts)[4] 7 lutego 1996(dts)
Minister spraw zagranicznych Dariusz Rosati 29 grudnia 1995(dts)[5] 7 lutego 1996(dts)
Minister obrony narodowej Stanisław Dobrzański (PSL) 5 stycznia 1996(dts)[6] 7 lutego 1996(dts)

W dniu zaprzysiężenia 7 marca 1995

Zmiany w składzie Rady Ministrów

Zobacz też

Przypisy