Stary Dwór (rejon postawski)
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Woropajewo |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 2155 |
| Kod pocztowy |
211831 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 55°08′50,0″N 27°05′38,0″E/55,147222 27,093889 | |
Stary Dwór (biał. Стары Двор, Stary Dwor; ros. Старый Двор, Staryj Dwor) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim. Wchodzi w skład sielsowietu Woropajewo.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Żafarawa, położony na linii Królewszczyzna - Łyntupy.
Historia
W 1870 roku wieś w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.
Wieś została opisana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. Z opisu wynika, że w 1890 roku folwark leżał w okręgu wiejskim Starydwór, w gminie Łuczaj, w powiecie wilejskim. Folwark leżał nad dwoma jeziorami tej nazwy. Znajdował się 86 wiorst od Wilejki. W folwarku należącym do Edwarda Mostowskiego mieszkało 38 mieszkańców katolików, znajdowały się tu gorzelnia, młyn wodny i tartak. W skład okręgu wiejskiego wchodziły wsie: Czaszkowszczyzna, Dniszki, Łomżyno, Macurki, Nowosiołki, Rudziewicze, Staryna, Szafarów i Wojniówka. Okręg zamieszkiwały 444 dusze rewizyjne włościan uwłaszczonych[2].
W okresie międzywojennym kolonia Stary Dwór leżała w granicach II Rzeczypospolitej w gminie wiejskiej Łuczaj, w powiecie postawskim, w województwie wileńskim.
Powszechny Spis Ludności z 1921 roku rozróżnia stację kolejową, folwark i kolonię. Zgodnie ze spisem, zamieszkiwało:
- stację kolejową – 12 osób, 11 było wyznania rzymskokatolickiego a 1 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowało białoruską przynależność narodową. Był tu 1 budynek mieszkalny[3].
- folwark – 103 osoby, 94 było wyznania rzymskokatolickiego a 9 prawosławnego. Jednocześnie 80 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 23 białoruską. Było tu 8 budynków mieszkalnych[3].
- kolonię – 72 osoby, 5 było wyznania rzymskokatolickiego, 26 prawosławnego a 41 staroobrzędowego. Jednocześnie 50 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 21 białoruską a 1 litewską. Było tu 9 budynków mieszkalnych[3].
W Wykazie miejscowości widnieje jedynie kolonia (folwark w wyniku reformy został rozparcelowany, stacja kolejowa weszła w skład kolonii). W 1931 w 20 domach zamieszkiwało 138 osób[4].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Łuczaju i prawosławnej w Postawach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Łuczaj[5].
W 1938 roku miejscowość należała do gromady Stanisławowo gminy Łuczaj[6].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
Parafia rzymskokatolicka
Miejscowość podlega parafii św. Judy Tadeusza w Łuczaju[7][8]. Odbywają się tutaj niedzielne nabożeństwa[9].
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Stary Dwór, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 268.
- 1 2 3 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 25.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 41.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1612.
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Wileńskiego z dnia 20 września 1938 roku. Załącznik.
- ↑ catholicvitebsk.by - Пастаўскі дэканат [online], catholicvitebsk.by [dostęp 2018-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-21] (biał.).
- ↑ NABOŻEŃSTWA | Postavy – Парафія Езуса Міласэрнага/parafia Jezusa Miłosiernego [online], postavy.eu [dostęp 2018-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-31] (pol.).
- ↑ Главная - Сайт Лучайского костела [online], luchai.by [dostęp 2018-01-15] (ros.).