Stecówka

Stecówka
część wsi
Ilustracja
Drewniany kościółek przed pożarem w grudniu 2013 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

cieszyński

Gmina

Istebna

Sołectwo

Istebna

Część miejscowości

Istebna

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

43-470[1]

Tablice rejestracyjne

SCI

SIMC

0053396

Położenie na mapie gminy Istebna
Mapa konturowa gminy Istebna, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Stecówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Stecówka”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stecówka”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Stecówka”
Ziemia49°35′05″N 18°56′29″E/49,584722 18,941389[2]

Stecówka (760 m n.p.m.) – część wsi Istebna w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Istebna[3][4].

W latach 1975–1998 Stecówka położona była w województwie bielskim.

Leży w Beskidzie Śląskim. Położona jest na rozległej polanie, opadającej ku południowi, ku dolinie Olzy, z obniżenia grzbietu biegnącego od Karolówki na zachód, w stronę Kubalonki.

Nazwa wywodzi się od niejakiego Steca, prawdopodobnie właściciela polany i pierwszego na niej osadnika, wzmiankowanego w 1788. W 1934 powstało tu prywatne schronisko turystyczne na Stecówce Michała Legierskiego[5], funkcjonujące z różnymi przerwami do naszych czasów (aktualnie - 2018 r. - nieczynne). W latach 1956–1958 dzięki pracy miejscowych górali wybudowano tu drewniany kościółek pod wezwaniem Matki Bożej Fatimskiej, zdobiony pracami twórców z Istebnej: Jana Wałacha, Ludwika Konarzewskiego juniora, Teresy Stankiewicz, Józefa Bocka, Jana Krężeloka i innych[6]. Świątynia spłonęła w nocy z 2 na 3 grudnia 2013 roku. Odbudowano ją w poprzednim stylu i od 2016 roku ponownie służy wiernym.

Z polany rozpościera się widok na otoczenie Istebnej. Przebiega tędy czerwony Główny Szlak Beskidzki oraz pętla beskidzka Szlaku Architektury Drewnianej.

Galeria

Szlaki turystyczne

Fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego:

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 358 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 130899
  3. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. ↑ GUS. Rejestr TERYT
  5. ↑ Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 248–254. ISBN 978-83-925599-3-1.
  6. ↑ Mirosław Barański: Beskid Śląski. Przewodnik. Wyd. I. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2007, s. 249. ISBN 978-83-89188-71-7. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.