Stilb

Stilb (z gr. stilbei – błyszczeć, lśnić) – jednostka luminacji źródła światła w układzie CGS, oznaczana sb^[1].

Nazwa wprowadzona ok. 1920 przez francuskiego fizyka André Blondela (1863-1938)^[2].

1 stilb jest luminancją powierzchni płaskiej o polu 1 ${\displaystyle cm^{2}}$ i światłości 1 kandeli.

${\displaystyle \mathrm {1\,sb=1\,{\frac {cd}{cm^{2}}}} }$

Zależności między innymi jednostkami:

• ${\displaystyle \mathrm {1\,sb=1\,{\frac {cd}{cm^{2}}}=10^{4}\,{\frac {cd}{m^{2}}}} }$
• ${\displaystyle \mathrm {1\,{\frac {cd}{m^{2}}}=10^{-4}\,sb} }$
• ${\displaystyle 1{sb}=10^{4}{nt}}$

• nit

• Stilb w sizes.com. [dostęp 2012-07-07]. (ang.).

• Adam Troskolański: Mała Encyklopedia Techniki (s. 265). F. Matczyński, A. Przyjałkowski, I. Stabrowska, K. Wieczffiński. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973. Brak numerów stron w książce