Strażnicki

Strażnicki – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Opis herbu z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym ostrzew złota z trzema takimiż gałązkami, na każdej z nich liść i pomarańcza.

Klejnot: na hełmie bez korony skrzydło błękitne.

Labry błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany Witowi ze Strażnicy 11 czerwca 1531.

Herbowni

Herb Strażnicki, będący herbem własnym, przysługuje wyłącznie jednemu rodowi herbownemu, który ma prawo do jego używania :

Strażnicki.

Bibliografia

  • Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 270. ISBN 83-7181-217-5.

Przypisy

  1. ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.