Studnia Zygmunta

Studnia Zygmunta
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Sokole Góry

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

11 m

Głębokość

4 m

Wysokość otworów

330 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

31 m

Ekspozycja otworów

ku górze

Kod

J.Cz.I-03.18

Położenie na mapie Olsztyna
Mapa konturowa Olsztyna, po prawej znajduje się punkt z opisem „Studnia Zygmunta”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Studnia Zygmunta”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Studnia Zygmunta”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Studnia Zygmunta”
Położenie na mapie gminy Olsztyn
Mapa konturowa gminy Olsztyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Studnia Zygmunta”
Ziemia50°43′53″N 19°16′47″E/50,731389 19,279722
Strona internetowa

Studnia Zygmunta, Aven Zygmunta – jaskinia na Wyżynie Krakowsko Częstochowskiej[1]. Znajduje się na wzgórzu Pustelnica w rezerwacie Sokole Góry w miejscowości Olsztyn w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim[2].

Opis obiektu

Od parkingu przy rezerwacie przyrody Sokole Góry prowadzi do jaskini szlak turystyczny i ścieżka dydaktyczna. Jaskinia znajduje się w dwóch trzecich wysokości północnego zbocza Pustelnicy, przy ścieżce prowadzącej do Jaskini Olsztyńskiej. Jej ogrodzony żerdkami otwór znajduje bezpośrednio przy ścieżce. Ma wymiary 2 × 1 m, owalny kształt i prowadzi do 3-metrowej studzienki. Jest on łatwa do pokonania. Od jej dna odbiega korytarzyk, który po 4 metrach zakręca w prawo, po następnych dwóch metrach kończy się. W latach 70. XX wieku na zakręcie korytarzyka istniała dwumetrowej głębokości studnia, uległa jednak zasypaniu[1].

Jaskinia powstała w wapieniach z okresu jury. Jest w całości widna. Ma próchniczne namulisko o dużej miąższości, ściany z dużą ilością polew naciekowych, a w niektórych miejscach na stropie kalcytowe szczotki. We wnękach ścian występują resztki glinki terra rosa. Nie zaobserwowano zwierząt ani roślin[1].

Historia poznania

Początkowo było to wyrobisko poszpatowe. W latach 60. XX wieku intensywne prace eksploatacyjne prowadziła tu Młodzieżowej Grupa Grotołazów przy Speleoklubie Częstochowskim i to oni odkopali zasypaną studzienkę. Częścią wykopanego materiału zasypano boczną odnogę studzienki. Nazwa studni pochodzi od imienia Z. Łęskiego, który wraz z K. Kościeleckim był koordynatorem tych prac. Po raz pierwszy jaskinię wzmiankowali M. Szelerewicz i A. Górny w 1986 r.[3] Obecny opis i plan jaskini sporządził. J. Zygmunt w 2000 r.[1]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Jerzy Zygmunt, Studnia Zygmunta, Jerzy Grodzicki (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2024-09-07].
  2. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-09-07].
  3. ↑ M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.