Swaefred z Esseksu

Swaefred z Esseksu (Suebred, Swæfred) – następca na tronie Essex, po śmierci Sebbi – jego ojca. Władzę dzielił wraz z bratem – Sigeheardem, a w późniejszym okresie również z młodym kuzynem, Offą.

Niewiele jest informacji o jego panowaniu. Wiadomo, że w 705 bracia popadli w konflikt z Ine – królem Wesseksu, który zagroził im zbrojną interwencję, jeśli nie wypędzą jego rywali do władzy, których ukrywali na dworze.

Swaefed podpisał dwa granty:

• ziemia na terenie Middlesex dla biskupa Waldehere, za zgodą Ethelreda z Mercji i potwierdzona przez jego następców Cenreda i Ceolreda – dokument potwierdza zwierzchność Mercji nad władcami Esseksu w tym okresie (część badaczy wątpi w jego autentyczność, jednak większość nowych opracowań nie zgłasza takich zastrzeżeń^[1]).
• dar dla klasztoru w Nazeing^[1], gdzie przebywała tajemnicza Fymme, być może krewniaczka, pochodząca z rodu Esseksów^[2].

Następcą braci na tronie Esseksu został Swaefbert.

• Barbara Yorke: Królowie i królestwa Anglii w czasach Anglosasów 600-900. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 67-84. ISBN 978-83-01-16169-9. (pol.).