Sza’ar ha-Golan

Sza’ar ha-Golan
שער הגולן
ilustracja
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Populacja (2009)
 liczba ludności


533

Kod pocztowy

1514500

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sza’ar ha-Golan”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Sza’ar ha-Golan”
Ziemia32°41′11″N 35°36′12″E/32,686389 35,603333
Strona internetowa

Sza’ar ha-Golan (hebr. שער הגולן; pol. Brama Golanu) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Emek ha-Jarden, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

Kibuc jest położony w dolinie Kinaret, w odległości dwóch kilometrów na południe od jeziora Tyberiadzkiego w Dolnej Galilei. Leży w depresji Rowu Jordanu na wysokości 188 metrów p.p.m., pomiędzy rzekami Jordan i Jarkon. Kibuc leży dwanaście kilometrów na południowy wschód od miasta Tyberiady.

W jego otoczeniu znajdują się kibuce Massada, Deganja Bet, Ma’agan i Tel Kacir, oraz strefa przemysłowa Samakh.

Demografia

Liczba mieszkańców Sza’ar ha-Golanu[1]:

Historia

Wykopaliska archeologiczne przy kibucu Sza’ar ha-Golan
Zniszczona wieża ciśnień w kibucu Sza’ar ha-Golan, 1948
Ceramika eksponowana w Muzeum Kultury Jarmuckiej

Badania archeologiczne odkryły przy kibucu stanowisko kultury jarmuckiej. Odkryta wieś pochodzi z okresu neolitu, i była zamieszkała przez ludzi będących w okresie przejściowym z koczowniczego trybu życia na rzecz stałego osadnictwa[2].

Kibuc został założony w dniu 21 marca 1937, jednocześnie z sąsiednim kibucem Masada. Założycielami byli członkowie młodzieżowego ruchu syjonistycznego przez członków ruchu Ha-Szomer Ha-Cair, będący żydowskimi imigrantami z Czechosłowacji i Polski. Grupa założycielska została sformowana w 1930 w Riszon le-Cijjon, i była nazywana „En Hakore”. Ze względu na fakt, że w 1936 w Mandacie Palestyny wybuchła Rewolta arabska, kibuc Sza’ar ha-Golan od samego początku swojego istnienia posiadał palisadę obronnę i wieżę obserwacyjną.

Przyjęta 29 listopada 1947 Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała te tereny państwu żydowskiemu. Jednak na samym początku wojny o niepodległość rejon doliny zaatakowały wojska syryjskie. W dniach 15-21 maja 1948 doszło tutaj do bitwy o dolinę Kinnarot, podczas której rankiem 16 maja kibuc Sza’ar ha-Golan został ostrzelany przez artylerię i zbombardowany z powietrza. Następnie Syryjczycy usiłowali zająć kibuc, zostali jednak odparci przez jego obrońców. Rankiem 18 maja kibuc został ewakuowany. Opuszczoną osadę natychmiast zajęli Syryjczycy, którzy zniszczyli prawie całkowicie kibuc. Po zakończeniu walk, w dniu 22 maja izraelscy żołnierze zajęli zniszczony Sza’ar ha-Golan[3]. Po wojnie kibuc został szybko odbudowany.

Podczas wojny sześciodniowej w 1967 kibuc był zagrożony bezpośrednim atakiem syryjskim ze Wzgórz Golan, zostało ono jednak szybko odsunięte. W następnych latach w kibucu wybudowano schrony, umożliwiające mieszkańcom chronienie się w przypadku ostrzału artyleryjskiego osiedla. Sytuacja w rejonie granicy uspokoiła się dopiero po wojnie Jom Kipur w 1973[4].

Kultura

W kibucu znajduje się Muzeum Kultury Jarmuckiej. Można obejrzeć tutaj dużą liczbę siekier i toporów z gładzonego kamienia, noży, zębatych sierpów i ostrzy strzał. Odnaleziona ceramika była zdobiona początkowo wzorami wyciśniętymi w glinie, w późniejszym okresie pasmami czerwonej farby. Występowała sztuka religijna, m.in. figurki z gliny[2].

Poza tym w kibucu znajduje się dom kultury i biblioteka.

Edukacja

Kibuc utrzymuje przedszkole.

Sport i rekreacja

W skład zaplecza sportowego wchodzi boisko do koszykówki i boisko do piłki nożnej.

Gospodarka

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie (pszenica, kukurydza, pomidory i arbuzy). Dodatkowo uprawia się daktylowce, awokado, banany i mango. Osobną branżą jest produkcja miodu w tutejszych pasiekach. Hodowla bydła obejmuje krowy mleczne. Jest tu także ferma drobiu[5].

W sektorze usług działa pralnia, oraz drobne firmy działające w branżach transportowych, spawalniczych, elektrycznych, budowlanych i ogrodniczych. W ostatnich latach coraz większą rolę odgrywa turystyka. Kibuc oferuje pokoje noclegowe i wyżywienie.

Z zakładów produkcyjnych znajduje się tutaj firma Golan Plastic Products Ltd. produkująca rury z polietylenu do transportu ciepłej i zimnej wody. Zakład eksportuje większość swojej produkcji do 40 krajów na całym świecie[6].

Infrastruktura

W kibucu znajduje się sklep wielobranżowy oraz przychodnia zdrowia.

Komunikacja

Z kibucu wyjeżdża się w kierunku zachodnim na drogę nr 7589, którą jadąc na zachód dojeżdża się do sąsiedniego kibucu Masada, a jadąc dalej dojeżdża się do drogi nr 90 i kibucu Afikim. Natomiast droga prowadząca w kierunku północno-wschodnim umożliwia dojechanie do drogi nr 98 prowadzącej na Wzgórza Golan.

Przypisy

  1. Dane statystyczne z kolejnych lat. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2011-06-04]. (hebr.).
  2. 1 2 Stanisław Gądecki: Archeologia biblijna. T. I. Gniezno: Gaudentinum, 1994, s. 127-129. ISBN 83-85654-24-0.
  3. Yitzhak Broshi: Battles of the Kinarot Valley. W: Binyamin Etzioni: Tree and Dagger – Battle Path of the Golani Brigade. Ma'arakhot Publishing, 1951, s. 162-170. [dostęp 2011-06-04]. (hebr.).
  4. Historia. [w:] Kibbutz Shaar HaGolan [on-line]. [dostęp 2011-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-09)]. (hebr.).
  5. Kibuc dzisiaj. [w:] Kibbutz Shaar HaGolan [on-line]. [dostęp 2011-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-09)]. (hebr.).
  6. Golan Plastic Products. [w:] Golan Plastic Products [on-line]. [dostęp 2011-06-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne