Tal Farlow

Tal Farlow

Imię i nazwisko	Talmage Holt Farlow
Pseudonim	„Octopus”
Data i miejsce urodzenia	7 czerwca 1921 Greensboro
Data i miejsce śmierci	25 lipca 1998 Nowy Jork
Instrumenty	gitara
Gatunki	jazz (bebop, cool)
Zawód	muzyk, malarz szyldów, znaków i napisów reklamowych
Wydawnictwo	Norgran, Verve, Concord
Powiązania	Red Norvo, Artie Shaw
Instrument
Gibson ES-350

Talmage Holt Farlow, ps. „Octopus” (ur. 7 czerwca 1921 w Greensboro, zm. 25 lipca 1998 w Nowym Jorku)^[1] – amerykański gitarzysta jazzowy oraz malarz szyldów, znaków i napisów reklamowych.

Wychowywał się w muzykalnej rodzinie w Karolinie Północnej. Jego ojciec grał na kilku instrumentach strunowych^[2]. Natomiast matka i siostra grały na fortepianie^[2]. Siostra została pianistką klasyczną. Uczył się zawodu malarza szyldów, którego nie porzucił podczas kariery muzycznej^[2].

Pracując jako szyldziarz, słuchał w radiu takich wykonawców jak Bix Beiderbecke, Louis Armstrong i Eddie Lang, oraz najpopularniejszych wówczas orkiestr jazzowych, prowadzonych przez Artiego Shawa, Jimmy’ego i Tommy’ego Dorseyów, oraz Benny’ego Goodmana. Właśnie wtedy usłyszał grającego u Goodmana na gitarze elektrycznej Charliego Christiana i zaczął kopiować jego solówki. Sam sięgnął po gitarę niewiele wcześniej, mając już dwadzieścia jeden lat^[1]. Uczył się tworzenia akordów do melodii na mandolinie nastrojonej jak ukulele. Dzięki temu wypracował specyficzną technikę gry, którą zastosował na gitarze. Ponadto grę ułatwiały mu wielkie dłonie o bardzo sprawnych palcach, za sprawą których zyskał przydomek: „Ośmiornica” („Octopuss”)^[1][3]. Po roku grał już na gitarze zawodowo.

W 1948 rozpoczął karierę w triu pianistki Margie Hyams^[1]. Następnie, w latach 1949–1953 grał z wibrafonistą Redem Norvo i jego triem, którego członkiem był początkowo kontrabasista Charles Mingus. Współpraca z The Red Norvo Trio przyniosła mu sławę w świecie jazzu. Jego olbrzymie dłonie i umiejętność grania w zawrotnych tempach łagodnie brzmiących fraz uczyniły go jednym z najlepszych gitarzystów tamtej epoki^[1].

Mieszkał wtedy w Nowym Jorku w kamienicy przy West 93rd Street^[2]. Jego współlokatorami byli gitarzyści Jimmy Raney i Sal Salvador. Do częstych gości należeli Johnny Smith i John Collins, którzy pragnęli uczestniczyć w często organizowanych gitarowych jam sessions. Ponadto od czasu do czasu pomieszkiwali tam saksofonista Phil Woods i perkusista Joe Morello^[2].

W 1953 po półrocznej pracy w grupie Artie Shaw and the Gramercy Five założył trio, w którym grali także kontrabasista Vinnie Burke oraz pianista i wibrafonista Eddie Costa. W 1954 redakcja prestiżowego miesięcznika jazzowego „DownBeat” przyznała mu Nagrodę Nowej Gwiazdy (The New Star Award)^[2]. Dwa lata później zajął pierwsze miejsce w kategorii „Gitara” w dorocznym plebiscycie krytyków ww. czasopisma^[2].

W 1958 ożenił się i osiadł w gminie Sea Bright w stanie New Jersey. Powrócił do pracy szyldziarza. Dużo czytał, pływał łódką i sporadycznie grywał w lokalnych klubach. Mimo że był wirtuozem gitary, do swojej pracy muzyka podchodził bez entuzjazmu^[3]. W latach 1960–1975 nagrał tylko jedną płytę jako lider^[1]. W 1962 firma Gibson Guitar Corporation wyprodukowała przy jego udziale gitarę „Tal Farlow”, należącą do prestiżowej serii Artist Model^[4]. Sam używał głównie modelu ES-350.

W 1976 znów podjął aktywną pracę na scenie i w studiu nagraniowym. Nagrał szereg płyt dla wytwórni Concord Jazz. W 1981 reżyser Lorenzo DeStefano zaprezentował poświęcony mu film dokumentalny pt. Talmage Farlow^[5]. W końcu tej dekady po raz kolejny wycofał się z aktywnego życia muzycznego.

Zmarł na raka przełyku w Memorial Sloan-Kettering Cancer Center na Manhattanie w Nowym Jorku^[4]. Miał 77 lat. Został skremowany, a jego prochy przekazano rodzinie lub komuś z przyjaciół^[6]. Pozostawił żonę – Michele Hyk–Farlow.

W 2014 nakładem francuskiego wydawnictwa Paris Jazz Corner Edition ukazała się jego dwujęzyczna biografia pt. Tal Farlow - Un accord parfait – A Life in Jazz Guitar (ISBN 978-2954962603). Jej autorami są Jean-Luc Katchoura oraz Michele Farlow, żona artysty.

• Tal Farlow, allmusic.com
• Tal Farlow, AllAboutJazz

• Tal Farlow – dyskografia