Taraszyszki

Taraszyszki
Terešiškės
Ilustracja
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

wileński

Gmina

Mariampol

Populacja
 liczba ludności


300
(2008)

Położenie na mapie rejonu wileńskiego
Mapa konturowa rejonu wileńskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Taraszyszki”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Taraszyszki”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Taraszyszki”
Ziemia54°29′10″N 25°14′49″E/54,486000 25,247000

Taraszyszki[1] (lit. Terešiškės) – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim, w gminie Mariampol.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Taraszyszki, położony na linii Wilno – Stasiły.

Historia

Pod zaborami dwie wsie Taraszyszki Nowe i Taraszyszki Stare; w II Rzeczypospolitej ponadto zaścianek Taraszyszki.

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie trockim, w gminie Międzyrzecze[2]. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920–1922 w składzie Litwy Środkowej.

Od 11 kwietnia 1922[3] leżało w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wileńsko-trockim, w gminie Soleczniki[2]. W 1931 miejscowości liczyły:

  • Taraszyszki Nowe – 77 mieszkańców, zamieszkałych w 10 budynkach,
  • Taraszyszki Stare – 210 mieszkańców, zamieszkałych w 29 budynkach,
  • zaścianek Taraszyszki – 80 mieszkańców, zamieszkałych w 13 budynkach[2].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 na niepodległej Litwie.

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce w Ziemi Wileńskiej (1922 - 1926), następnie w województwie wileńskim (1926 - 1945).

Przypisy

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. 1 2 3 Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
  3. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213

Bibliografia